Page 52 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 52
ทำ
วข
สสำ
ทำสสำวของทำนแมทัพ
นแมท
ัพ
องทำ
“เสี่ยวชุ่ย เจ้ำมำได้อย่ำงไร?”
“อำวั่ง นี่คือแม่นำงเหยียนอวี้ นำงเป็นเด็กเลี้ยงม้ำคนใหม่”
เด็กเลี้ยงม้ำคนใหม่?
ี
ี
ั
อำว่งหันมำมองจูเหยียนอว้ท่อยู่ในชุดสำวใช้อย่ำงพิจำร³ำ อด
รู้สึกแปลกใจไม่ได้ เด็กสำวตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะรู้วิ¸ีเลี้ยงม้ำได้อย่ำงไร?
ี
“เจ้ำอย่ำดถูกนำงเชียว” รำวกับเส่ยวชุ่ยดูควำมกังวลของอำว่ง
ั
ู
ออกจึงหัวเรำะเบำๆ ในล�ำคอ “เจ้ำไม่เห็นป¯ิกิริยำของหลิวซิงหรือ? มัน
เห็นนำงแล้วดีใจขนำดนี้เลย!”
ี
ั
�
จูเหยียนอว้ก้ำวไปข้ำงหน้ำอีกก้ำว พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “อำว่ง
ข้ำอยำกช่วยอำบน�้ำให้หลิวซิงแทนเจ้ำจะได้หรือไม่”
“เจ้ำท�ำได้จริงหรือ?” อำวั่งยังคงสงสัย
“ฟ„ด ฟำด!” หลิวซิงพ่นลมฟ„ดฟำดทำงจมูกพลำงยิงฟันใส่
“เจ้ำดูสิ หลิวซิงโมโหแล้วเห็นไหม ไปได้แล้ว!” เส่ยวชุ่ยรีบเข้ำไป
ี
ั
ี
ลำกพำอำว่งออกไป “อย่ำอยู่ย่วโมโหม้ำแถวน้ต่ออีกเลย” นำงบ่นพลำงหัน
ั
ี
ี
กลับมำโบกมือเล็ก พูดกับจูเหยียนอว้ว่ำ “เหยียนอว้ ข้ำไปก่อนนะ แล้ว
ตอนเย็นมำกินข้ำวด้วยกัน”
“ได้”
ี
จูเหยียนอว้มองส่งเด็กสำวผู้ร่ำเริงเดินจำกไป ก่อนจะหันกลับมำ
ิ
ี
เดินตรงไปทำงหลิวซิง หยุดยืนท่ตรงหน้ำมันน่ง สังเกตโครงหน้ำของมัน
Í‹ҧÅÐàÍÕ´
ั
ั
ี
ี
เหมือนด่งท่นำงเคยเห็นก่อนหน้ำน้ ขนท้งตัวของมันสีด�ำแวววำว
บนหน้ำผำกมีจุดสีขำวเล็กๆ เรียกว่ำ ‘ดำวขำว’ และใต้หัวเข่ำของขำหน้ำ
ท้งสองข้ำงลงไปจนถึงไรกีบก็มีส่วนท่เป็นขนสีขำว ซ่งเรียกว่ำ ‘เหยียบหิมะ’
ี
ั
ึ
50
