Page 55 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 55


                                                                     ย
                                                                    ฉี
                                                                  อ
                                                                    เ
                                                                       ง
                                                               จี้
                                                               จี้เขอเฉียง
                                                                เ
                                                                 ข
                   แน่นอนว่ำเจ้ำมำไมเข้ำใจสิ่งที่นำงพูด แต่สำมำรถรับรู้ได้ถึงควำม
                                ้
                                   ่
            อ่อนหวำนในท่ำทำงซกซนของนำง เหมอนดงชำยหน่มได้รบฟังคำพด
                                                  ั
                                                               ั
                                                          ุ
                                                  ่
                                              ื
                                                                       ู
                                                                    �
                               ุ
            อ่อนหวำนจำกหญิงสำว ล้วนอดไม่ได้ที่จะใจอ่อน
                   หลิวซิงก็ใจอ่อนเช่นกัน หำงม้ำแกว่งไปมำ แสดงถึงอำรม³์ดีท ่ ี
            ปดไว้ไม่มิด
                                   ิ
                   “ไหน มำให้ข้ำดมกล่นตัวของเจ้ำเสียหน่อยสิ...ไอ้หยำ มีกล่นเหม็น
                                                                  ิ
            แล้วจริงๆ ด้วย” นำงท�ำท่ำบีบจมูก แสร้งท�ำสีหน้ำรังเกียจ
                   หลิวซิงฟ„ดฟำดอย่ำงไม่พอใจ
                                                                    ึ
                   นำงหัวเรำะออกมำอีกคร้ง กอดคอเจ้ำม้ำเอำไว้แล้วเขย่งเท้ำข้นมำ
                                       ั
                                                            ึ
                                                   ื
                    ี
                          ื
            จุ๊บจมูกท่เป‚ยกช้นของมันหน่งที หลิวซิงตัวแข็งท่อไปครู่หน่ง แต่นำงพอจะ
                                   ึ
            รับรู้ได้ว่ำมันไม่ได้ต่อต้ำนกำรเข้ำใกล้ของนำง
                                                 ื
                   นำงก้ำวถอยออกมำแล้วโน้มตัวลงเพ่อทักทำยด้วยท่วงท่ำสง่ำงำม
                                                                  ้
            “ท่ำนหลิวซิง ท่ำนไมได้อำบน�้ำมำกี่วันแล้วเจ้ำคะ โปรดอนุญำตใหข้ำน้อย
                             ่
            อำบน�้ำให้ท่ำน ได้หรือไม่เจ้ำคะ?”
                   ค�ำตอบที่นำงได้มีเพียงเสียงหัวเรำะหึในล�ำคออย่ำงเย่อหยิ่ง
                   นำงถือว่ำมันตอบตกลงแล้ว ขั้นแรกคือน�ำ½ักสบู่ลงไปแกว่งลงใน
              �
                                                     ึ
            น้ำท�ำให้เกิดฟอง หยิบกระบวยมำตักน้ำ½ักสบู่ข้นรำดบนล�ำตัวม้ำ แล้ว
                                             �
                                                                   ั
            หลังจำกน้นใช้แปรงแปรงลงไปบนหลังของม้ำ วนเป็นวงกลมไปท่วหลัง
                     ั
            อย่ำงใจเย็น
                                     ิ
                           �
                                        ี
                   กำรอำบน้ำให้ม้ำเป็นส่งท่นำงท�ำมำไม่ต่ำกว่ำพันคร้งจึงท�ำได้อย่ำง
                                                   �
                                                            ั
                                                           ี
                                                                 ิ
            ช่ำชอง นำงควบคุมกำรลงแรงของมือได้พอดี มำกพอท่จะขัดส่งสกปรก
             �
            ออกจำกตัวม้ำ แต่ไม่ท�ำให้เจ้ำม้ำรู้สึกเจ็บ
                   นำงขัดตัวม้ำพลำงพึมพ�ำ “ได้ยินว่ำเจ้ำไม่เคยให้ใครแตะต้องตัว
                                                                          53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60