Page 57 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 57

ฉี
                                                                  อ
                                                               จี้เขอเฉียง
                                                                    เ
                                                                       ง
                                                                     ย
                                                               จี้
                                                                  
                                                                 ข
                                                                เ
            ลงไปทำงด้ำนหลัง
                   แย่แล้ว! นำงร้องอุทำนอย่ำงตกใจ คิดว่ำตัวเองจะไม่รอด ต้อง
            ล้มหัวร้ำงข้ำงแตกแน่แล้ว แต่กลับไม่มีควำมเจ็บปวดตำมมำอย่ำงท่คิดเอำ
                                                                  ี
            ไว้ นำงไม่ได้ล้มลงกับพื้น แต่ล้มลงไปในอ้อมกอดที่อบอุ่นของใครอีกคน
                   มีคนช่วยนำงเอำไว้
                   นำงถอนหำยใจด้วยควำมโล่งใจ หัวใจของนำงยงเต้นแรงด้วยควำม
                                                         ั
                         ่
                         ื
                                        ็
                                               ั
                                  ้
                                  ึ
              ื
              ่
            ตนตระหนก เมอเงยหน้ำขนมำกเจอเข้ำกบใบหน้ำคมเข้มหล่อเหลำของ
            ชำยหนุ่ม
                   เป็นใบหน้ำท่หล่อมำก เคร่องหน้ำรับกับโครงหน้ำได้รูปคมเข้ม
                                          ื
                              ี
                                                 ั
                                              �
                                                               �
            บำดใจ โดยเฉพำะดวงตำเรียวยำวลึกล้ำคู่น้น ดูรำวกับบ่อน้ำลึกท่เย็น
                                                                    ี
            ยะเยือก เพียงแค่ได้สบตำก็เหมือนจะตกลงไปในควำมมืดไร้ที่สิ้นสุด
                   นี่คือ...เทพสงครำม! คือชำยที่เย็นชำเด็ดขำดเหี้ยมโหดคนนั้น
                   จูเหยียนอว้เพ่งรู้สึกตัวว่ำท่ำทำงของพวกเขำตอนน้ดูก�ำกวม เขำ
                                                             ี
                             ี
                               ิ
            โอบเอวของนำงไว้ด้วยแขนข้ำงหน่ง และก้นของนำงก็แทบจะแนบติดกับ
                                         ึ
                                                                ี
                                                             ิ
                                      ิ
            ต้นขำของเขำ ใกล้จนนำงได้กล่นอำยจำกตัวเขำชัดเจน กล่นท่คล้ำยกับ
            กลิ่นหอมของใบไผ่ เบำบำงแต่เย้ำยวน
                   นำงรู้สึกตกใจจนลนลำน พยำยำมถอนตัวออกจำกอ้อมแขนของ
            ชำยหนุ่มอย่ำงรีบร้อน แต่นำงทรงตัวไม่อยู่ ได้แต่ใช้มือเกำะแขนของเขำ
                   ื
            เอำไว้เพ่อพยุงตัว กว่ำนำงจะถอนตัวออกมำได้ผมตรงขมับก็ซึมไปด้วย
            เหงื่อแล้ว
                                                                  ่
                                    ั
                                  �
                   “ใต้เท้ำ” นำงโค้งคำนบ ท่วงท่ำสง่ำงำมรำวกบกลบเมฆทลอยอย่ ู
                                                                  ี
                                                           ี
                                                        ั
            บนฟ‡ำ ก้มหน้ำก้มตำด้วยท่ำทีเคำรพเชื่อฟัง
                   ฟู่อวิ๋นเซิงจ้องมองนำงเงียบๆ มือใหญ่ก�ำแน่นโดยไม่รู้ตัว รำวกับ
                                                                          55
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62