Page 47 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 47
เ
อ
ฉี
ง
ย
จี้
จี้เขอเฉียง
เ
ข
ี
ื
จูเหยียนอว้คิดไปเร่อยเป„›อยอย่ำงเพลิดเพลิน ไม่ใช่ว่ำนำงไม่กลัว
ั
ชำยคนน้น แต่พยำยำมใช้ว¸ีนเพ่อขจดควำมกลัวท่มีต่อเขำ เพรำะนำง
ั
ี
้
ื
ี
ิ
อยำกใช้½‚มอกำรเล้ยงมำของนำงหำทำงรอดให้นำงกับน้องชำยภำยใต้ควำม
ื
ี
้
คุ้มครองของชำยคนนั้น
คุยเล่นกับเส่ยวชุ่ยนำนเกือบคร่งช่วยำม เวลำส่วนใหญ่หมดไปกับ
ี
ึ
ั
ี
ื
กำรฟังเส่ยวชุ่ยพรร³นำควำมยกย่องช่นชมของตนท่มีต่อท่ำนผู้บัญชำกำร
ี
ผ้เฉลยวฉลำดเก่งกำจกำรรบอย่ำงไม่ขำดสำย จนกระทงจูเหยยนอว้ร้สึก
ี
ู
ู
ี
ี
ั
่
ว่ำตัวเองฟังจนใกล้จะหูชำ แต่ก็ท�ำให้นำงได้รู้ข้อมูลเก่ยวกับชำยคนน้น
ั
ี
มำกขึ้น
เขำเป็นเด็กก�ำพร้ำ อำยุเพียงสิบขวบก็ถูกบังคับให้เข้ำสู่สนำมรบ
ื
เพ่อเอำตัวรอด ใช้กำรนองเลือดบนสนำมรบปูทำงให้ตัวเอง ตีเมืองจนแตก
ได้ด้วยทหำรเพียงหน่งกองต้งแต่อำยุสิบสำม ตำมมำด้วยกำรชนะสงครำม
ึ
ั
ครั้งแล้วครั้งเล่ำจนเรื่องรำววีรบุรุษของเขำเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว
ั
ี
ตอนอำยุย่สิบป‚เขำได้รับกำรแต่งต้งเป็นผู้บัญชำกำรทหำรสูงสุดท ่ ี
ี
อำยุน้อยท่สุดในประวัติศำสตร์แคว้นฉี รับพระบัญชำให้น�ำกองทัพรุกรำน
ื
แคว้นเพ่อนบ้ำนทำงทิศเหนือ เมืองกว่ำหลำยสิบเมืองถูกเขำตีจนแตกพ่ำย
อำยุยี่สิบสี่ป‚เขำขยำยอำ³ำเขตของแคว้นฉีออกไปถึงแถบมองโกล แคว้น
เกำล่ท่อยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือก็ยอมตกลงเป็นแคว้นใต้อำ³ัติเช่นกัน
ี
ี
และกลำยมำเป็นรำชำแห่งแดนเหนืออย่ำงเป็นทำงกำร เขำมีทหำรหลำย
สิบหม่นนำยภำยใต้บังคับบัญชำ ถูกปวงประชำสรรเสริญว่ำเป็น ‘เทพ
ื
สงครำม’
ตอนนี้สงครำมสิ้นสุดลง ชำยแดนทำงเหนือสุขสงบ เทพสงครำม
อำยยสบเจดป‚กยงเดยวดำยเหมอนเดม ยงไม่แต่งงำน ไม่ร้ว่ำมหญงสำว
ิ
ี
ื
ั
ิ
ู
็
ั
ิ
่
็
ุ
ี
ี
45
