Page 42 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 42

ทำ สสำ วข องทำ นแมท ัพ
           ทำสสำวของทำนแมทัพ
                  นำงเอ้อมมือไปแตะหน้ำผำกของเขำ อำจเป็นเพรำะห่มด้วยผ้ำห่ม
                       ื
           ผืนหนำจึงเริ่มมีเหงื่อซึมออกมำแล้ว

                  นำงถอนหำยใจด้วยควำมโล่งอก ทันใดน้นก็ได้ยินเสียงดังฟังชัด
                                                    ั
           ลอยมำจำกประตู
                  “เจ้ำตื่นแล้วหรือ!”

                  เด็กสำวตัวเล็กอำยุรำวสิบสำมสิบส่ป‚เดินเข้ำมำ หน้ำตำไม่ถือว่ำ
                                               ี
                                                  �
           สวยนัก แต่ก็น่ำรักในแบบเด็กๆ นำงถือกำต้มน้ำร้อนอยู่ในมือ เทน้ำร้อน
                                                                  �
           ส่วนใหญ่ลงไปในอ่ำงล้ำงหน้ำแล้วจึงใช้น�้ำร้อนส่วนที่เหลือในกำรชงชำ
                              ี
                                                                  ่
                                                               ู
                  “เจ้ำล้ำงหน้ำเสยหน่อยเถิด แล้วมำด่มชำร้อนๆ อีกคร่หนงข้ำจะ
                                                ื
                                                                  ึ
           ให้คนครัวส่งของกินมำให้”
                                         ื
                                                            ี
                            ี
                                                                  ั
                  จูเหยียนอว้ล้ำงหน้ำอย่ำงเช่อฟัง แล้วจึงหยิบผ้ำท่อยู่บนช้นวำง
           ลงมำเช็ดหยดน�้ำบนหน้ำ เด็กสำวอมยิ้มพลำงยืนมองนำง
                  นำงรู้สึกเขินอำยเล็กน้อย “ขอโทษนะ เจ้ำคือ?”
                                     ื
                                                   ื
                  “จริงสิ ข้ำยังไม่ได้บอกช่อกับเจ้ำสินะ! ข้ำช่อเส่ยวชุ่ย ข้ำพักอยู่ห้อง
                                                       ี
           ข้ำงๆ เจ้ำ ป‡ำผู้ดูแลใหญ่ให้ข้ำมำดูแลเจ้ำกับน้องชำย”
                  “ขอบคุ³! แล้วน้องอวี่...”

                  “น้องชำยเจ้ำหรือ? มีท่ำนหมอมำดูอำกำรให้เขำแล้ว บอกว่ำเป็น
                                          ึ
           ไข้หวัด กินยำและพักสักหน่อยก็จะดีข้น ท่ำนหมอบอกว่ำ เจ้ำกับน้องชำย
           ล้วนร่ำงกำยอ่อนแอ ต่อจำกนี้ไปต้องบ�ำรุงเยอะๆ ถึงจะดีขึ้น”

                  จูเหยียนอวี้ยิ้มอย่ำงขมขื่น
                              ี
                  ตลอดทำงมำน้ท้งตำกแดดตำก½น อดๆ อยำกๆ ไม่ค่อยจะได้
                                ั
                                                  ึ
           นอนดีๆ เดินทำงอย่ำงทุลักทุเลมำนำนเกือบหน่งเดือน แน่นอนว่ำต้องขำด
                                                                  ี
           สำรอำหำรอยู่แล้ว แต่ขอแค่อำกำรป่วยของน้องอว่ดีข้นได้ หลังจำกน้ค่อยๆ
                                                      ึ
                                                   ี
       40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47