Page 44 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 44
สสำ
ทำ
ทำสสำวของทำนแมทัพ
วข
นแมท
องทำ
ัพ
เจ้ำตื่นมำแล้วจะท�ำหน้ำสลดตลอดเวลำเสียอีก!”
จูเหยียนอวี้เลิกคิ้ว “เพรำะเหตุใด?”
เส่ยวชุ่ยไม่ได้ตอบในทันที หันไปปดประตูห้องให้มิดชิดเสียก่อน
ี
แล้วจึงดึงจูเหยียนอว้มำน่งท่เก้ำอ้ พูดอย่ำงลับๆ ล่อๆ ว่ำ “ได้ยินว่ำเจ้ำ
ั
ี
ี
ี
ถูกท่ำนผู้บัญชำกำรเก็บกลับมำจำกข้ำงทำง?”
เก็บมำ? จูเหยียนอว้เลิกค้วอย่ำงรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ใช้ค�ำได้สมจริง
ี
ิ
มำก
้
้
“จะว่ำแบบนันก็ได้” ด้วยสถำนกำร³์ในตอนนัน จะเรียกว่ำชีวิต
น้อยๆ ของนำงถูกเขำเก็บกลับมำก็ไม่ผิด
“ได้ยินว่ำท่ำนผู้บัญชำกำรให้เจ้ำเป็นผู้ดูแลหลิวซิง”
“อื้อ ใช่”
เส่ยวชุ่ยจุปำกพลำงส่ำยหัว ส่งสำยตำ ‘ข้ำก็คิดแล้วว่ำเจ้ำซวยแน่’
ี
มำให้นำง
ั
ี
จูเหยียนอว้รู้สึกประหลำดใจปนตลก “หลิวซิงน่ำกลัวขนำดน้นเลย
หรือ?”
ั
ี
“ยังน้อยไปสิ ม้ำตัวน้นเป็นป‚ศำจชัดๆ!” เส่ยวชุ่ยพูดพลำงกัดฟัน
กรอด รำวกับว่ำได้รับควำมทุกข์ทรมำนมำมำก แต่นำงยังรู้ขอบเขตของนำง
ในฐำนะบ่ำวรับใช้ดี ไม่อยำกพูดนินทำม้ำคู่ใจของเจ้ำนำย “เอำเถอะ
อีกหน่อยเจ้ำจะรู้เอง”
จูเหยียนอว้ย้มบำงๆ นึกถึงภำพม้ำขนสีด�ำเงำแวววำวท่แม้จะอยู่
ี
ิ
ี
ิ
�
ภำยใต้½นกระหน่ำก็ยังยืนหยัดอย่ำงเย่อหย่งและสง่ำงำม นำงก็รู้ทันทีว่ำ
มันเป็นม้ำที่เอำใจยำกแน่นอน
ส่วนเจ้ำของมันที่อยู่ในชุดสีด�ำทั้งตัวเช่นเดียวกันคนนั้น...
42
