Page 48 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 48

ทำ สสำ วข องทำ นแมท ัพ
           ทำสสำวของทำนแมทัพ
                                  ี
                       ิ
           ตระกูลสูงศักดìในเมืองหลวงก่สิบคนแย่งกันอยำกเป็นเจ้ำสำวของเขำ แม้แต่
           องค์หญิงก็ยังแอบมีใจให้กับเขำ

                  ในจวนผู้บัญชำกำร ผู้มีอ�ำนำจหลำย½่ำยล้วนแข่งกันส่งหญิงงำม

           ดุจบุปผำด่งหยกมำคนแล้วคนเล่ำไม่ขำดสำย แต่ลือกันว่ำเขำไม่เคยชำยตำ
                    ั
           มองแม้สักคน ทั้งยังมอบทุกคนเป็นรำงวัลแก่ทหำรที่สร้ำงผลงำน

                  ข้ำงกำยเขำไม่เคยขำดผู้หญิง เขำจึงไม่มีควำมสนใจในตัวผู้หญิง

                  ส�ำหรับเรื่องผู้หญิง เขำมีควำมใจเย็นควบคุมตัวเองได้ดีเสมอ จะ
           พูดให้ถูกคือเขำสำมำรถควบคุมควำมปรำรถนำได้ในทุกด้ำน เขำไม่เคย

           แสดงควำมสนใจในเร่องใดเลย ท�ำสงครำมมำหลำยป‚ ห้องสมบัติของเขำ
                             ื
           ไม่รู้มีของมีค่ำท่ได้จำกกำรชนะสงครำมกองอยู่มำกมำยแค่ไหน เรียกได้ว่ำ
                        ี
           ร่ำรวยเทียบเท่ำคลังสมบัติหน่งแคว้นก็ว่ำได้ แต่เขำยังคงใช้ชีวิตเรียบง่ำย
                                    ึ
            �
           เช่นเดิม

                  ไร้กิเลสไร้ควำมปรำรถนำ นั่นคือภำพลักษ³์ที่ผู้คนมองเขำ

                             ึ
                  แต่คนคนหน่งจะไร้ควำมปรำรถนำได้จริงหรือ? โดยเฉพำะชำยท ่ ี
           มีอ�ำนำจเรียกลมเรียก½นได้อย่ำงเขำ แค่เขำกระทืบเท้ำสักที เกรงว่ำแม้แต่

                                                 ั
           หัวเมืองใหญ่โตยังแผ่นดินสะเทือน...ชำยแบบน้นหรือจะไร้ควำมปรำรถนำ?
                  จูเหยียนอวี้ไม่เชื่อ
                                           ี
                  แต่น่นไม่เก่ยวอะไรกับนำง ส่งท่นำงควรท�ำมีแค่รักษำร่ำงกำยตัวเอง
                                         ิ
                           ี
                      ั
           ให้แข็งแรง จำกนั้นค่อยพิสูจน์ตัวเองให้ชำยคนนั้นเห็นเท่ำนั้น
                                      ึ
                                                                   ี
                                  ี
                  หลังฟ‡ำมืดจูเซียงอว่ฟ„œนข้นมำจำกกำรสลบไสล จูเหยียนอว้ป‡อน
           ยำให้เขำเสร็จก็บอกเขำถึงสถำนกำร³์ของพวกเขำสองพี่น้องในตอนนี้
                  “จำกนี้ไปพวกเรำสองพี่น้องจะไม่ใช้แซ่จูแล้ว แต่แซ่กู้ เพรำะตอน

                                                   ี
           ท่ำนพ่อยังหนุ่มเคยเป็นคนเล้ยงม้ำอยู่นอกด่ำน พ่เลยได้เรียนรู้มำบ้ำง แต่
                                   ี
       46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53