Page 33 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 33

MICHI ICHIHO


                             ั
                “เจ้านายออกค�าส่งให้พวกนายคบหากันเพียงเพราะมีคุณสมบัติท่เข้ากันแบบน ี ้
                                                                ี
          มันแปลกๆ นะ ไปร้องเรียนกรมแรงงานดีกว่ามั้ง”
                “อืม...มันก็ไม่เชิงว่าเป็นค�าสั่งนะ”

                 ิ
                        ั
                ย่งไปกว่าน้นซุมิก็ไม่เคยมีปญหาหรือผิดใจอะไรกับประธาน แถมยังท�างานอย่าง
                                                  ี
          สนุกสนานมาตลอดอีกต่างหาก ดังน้นการท่อยู่ๆ จะเปล่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือแล้วไป
                                    ั
                                         ี
          ฟองร้องอะไรคงจะท�าได้ยาก แล้วถ้าฟองแล้วผลออกมาว่ามีความผิดจริง ซุมิก็กังวลว่า
          ตัวเองจะต้องกลับไปหางานใหม่อีกครั้ง
                “ตรงกันข้าม เขาไม่ได้บังคับให้เกิดการแต่งงานแบบชาย-ชายเลยสักนิด”
                “นายดูไม่ทุกข์ร้อนนะ”
                ปลายสายตอบกลับอย่างแปลกใจ
                “ไม่ใช่ว่าเขากุเรื่องที่ AI เป็นคนจับคู่ให้ขึ้นมาหรอกเหรอ? คนที่ชื่อคาโดวากิคน

          นั้นอาจจะร่วมมือกับประธานมาหลอกนายก็ได้นะ”
                “เอ ท�าไมล่ะ”
                                              ี
                  ั
                “น่นอาจเป็นเพราะเขาไปเห็นนายจากท่ไหนสักแห่งแล้วแอบชอบนายละม้ง...
                                                                       ั
          มาโกะ เบาๆ สิ”
                น้องสาวที่นั่งฟงอยู่ตลอดการสนทนาหัวเราะเสียงดังลั่น และเป็นเรื่องช่วยไม่ได้
          จริงๆ ที่ซุมิจะรู้สึกจักจี้เมื่อได้ยินค�าว่า ‘แอบชอบ’
                “บ้า...คงไม่ใช่อย่างน้นหรอก เขาดูเป็นคนเซอร์ๆ ซกมกๆ ซะด้วย ถ้าเป็นจอม
                               ั
          วางแผนก็น่าจะใส่ใจกับความประทับใจแรกมากกว่านี้หน่อย”

                “แต่นายก็ไม่ได้ปฏิเสธเขา...”
                “ฉันรู้สึกว่ามันเสียมารยาทน่ะ”
                                                                        ั
                                      ่
                                        ่
                                                  ี
                                                     
                                                          ี
                                                               ั
                                               ่
                                                                   ็
                                                ่
                        ั
                          ็
                        ้
                “แตตอนนนกตงใจจะปฏเสธไมใชเหรอ? ไมวาอกฝายจะมเจตนายงไงกเถอะ ฉน
                   ่
                           ้
                                  ิ
                           ั
          ว่าการตอบแบบถนอมน�้าใจมันมีแต่จะน�าไปสู่ความยุ่งยากนะ”
                                                         ิ
                                                                     ี
                โคยังคงเป็นคนท่เด็ดขาดชัดเจนเสมอ ถ้าไปเจอแมวถูกท้ง ซุมิจะเป็นคนท่สงสาร
                            ี
          และลังเลว่าเก็บไปเลี้ยงดีไหม แต่โคจะเป็นคนที่ไม่เข้าใกล้มันเลยตั้งแต่แรก ส่วนน้องสาว
          ของซุมิน่าจะเป็นประเภทที่เที่ยวถามคนรอบตัวว่ามีใครอยากรับอุปการะแมวตัวนี้ไว้ไหม
                                                                    ื
          เม่อเห็นซุมิจนด้วยค�าพูดแบบน้น โคจึงพูดเสริมข้นว่า “แต่การถนอมน้าใจคนอ่นก็เป็น
                                              ึ
                                 ั
           ื
                                                              �
                                         31
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38