Page 35 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 35
MICHI ICHIHO
มันเทียบกันไม่ได้
“เฮ้อ...”
ขณะท่ซุมิยังคิดไม่ตกก็มีความคิดหน่งแทรกข้นมาในหัว ถ้าได้เงินสิบล้านเยน
ึ
ี
ึ
ละก็ ฉันจะดีใจกว่าเจอเนื้อคู่เสียอีก
“น...จริงๆ ฉันกไม่ค่อยกล้าถามหรอกนะ แต่สรุปแล้วเมอวานท่านประธานให้
ื
ี
่
่
็
นายไปพบเรื่องอะไรเหรอ?”
“เอ”
ึ
ั
ซุมิได้รับค�าถามแบบน้นแทบจะในทันทีท่ไปท�างานในเช้าวันรุ่งข้น เขาพยายาม
ี
หลบตาอีกฝายอย่างอึดอัดใจเพราะไม่ได้เตรียมค�าตอบอื่นๆ ไว้เป็นข้ออ้างเลย
“เอ่อก็...ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับ”
“ไม่จริงอะ ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้วท่านประธานจะเรียกนายไปท�าไมเล่า”
ึ
ี
ซุมิไม่อยากจะบอกเร่องท่เกิดข้นให้คนในบริษัทฟงเลยจริงๆ จึงเฉไฉโดยการพูด
ื
ออกไปว่า “ท�างานกันเถอะครับ” แต่ก็ถูกต้อนกลับมาด้วยค�าว่า “มันเร่องอะไรแน่ บอก
ื
มานะ”
“เอ่อ...”
ขณะท่ซุมิก�าลังเข้าตาจน เสียงร้องทักทายสบายๆ ว่า “อรุณสวัสด์” ก็ดังข้นจาก
ึ
ี
ิ
ื
ี
เบ้องหลัง การมีใครสักคนเข้ามาแทรกบทสนทนาในตอนน้ ถึงเป็นพนักงานขายประกัน
ก็ท�าให้ซุมิดีใจได้ทั้งนั้น เขาจึงยิ้มเต็มที่แล้วหันกลับไปทักตอบว่า “อรุณสวัสดิ์ครับ!”
“มิคาเงะจัง ร่าเริงแต่เช้าเลยนะ...”
ชายหนุ่มหน้าตายิ้มแย้มยืนอยู่ตรงนั้น ซุมิใช้เวลาหลายวินาทีทีเดียวกว่าจะรู้ว่า
นั่นคือคาโดวากิ นิเระที่ได้พบกันเมื่อวาน
“เอ ฉันยังตัวเหม็นอยู่หรือเปล่า? แต่เมื่อวานก็ไปอาบน�้าที่คาเฟหนังสือการ์ตูน
มาตั้งสองชั่วโมงแล้วนะ”
“ปะ เปล่าครับ คุณตัวหอมดีแล้ว...”
“เหรอ? ค่อยยังชั่ว”
ื
ี
ี
นิเระดูเปล่ยนเป็นคนละคนจนชวนให้นึกสงสัยว่า สภาพคนซกมกเม่อย่สิบส ่ ี
33
