Page 31 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 31
MICHI ICHIHO
“ไม่ไหวจริงๆ ครับ”
“ท�าไมเหรอ?”
คาโดวากิถามข้นอย่างใจเย็นเป็นท่สุด น้าเสียงของเขาไม่ได้แฝงไว้ซ่งการต�าหน ิ
ึ
�
ี
ึ
่
หรือผิดหวัง เป็นแคการถามค�าถามมายังซุมิเทานั้น หากว่าอีกฝายถามและแสดงอาการ
่
อะไรออกมาด้วยละก็ ซุมิอาจจะรู้สึกรังเกียจไปเลยก็ได้ แต่ในทางกลับกันเมื่อคาโดวากิมี
ื
ั
ี
ท่าทีเรียบเฉยแบบน้น มันท�าให้ซุมิเร่มลังเลใจ ดูจากท่คาโดวากิไม่ได้ตกใจกับเร่องน้ แปล
ิ
ี
ื
ว่าเขารู้อยู่แล้ว และในเม่อไม่มีท่าทีปฏิเสธเขาก็น่าจะเป็นเกย์ ซุมิเดาและคิดต่อ ถ้าฉันหัน
ี
หน้าไปบอกเขาตรงๆ ว่า ‘ผมไม่สามารถมีความรักกับผู้ชายได้จริงๆ ครับ’ (ถึงท่ปฏิเสธ
ไปเมื่อกี้จะพูดแทนไปเกือบหมดแล้วก็เถอะ) ก็อาจจะท�าให้เขาเจ็บปวดได้ แต่ถ้าพูดอะไร
ี
ไม่ตรงกบใจออกไปกจะเป็นเหมอนการ์ตนเรอง ‘รกของเธอเป็นของใคร’ ทไม่สามารถ
ั
็
่
ื
ื
่
ั
ู
ี
ี
คลายความเข้าใจผิดต่อกันได้จนเล่มท่สามเข้าไปแล้ว...ไม่สิ ฉันไม่มีอะไรท่ไม่ตรงกับใจ
สักหน่อย แล้วนี่แนวทางในการใช้ชีวิตของฉันมีแต่การ์ตูนสาวน้อยจริงๆ เหรอเนี่ย?
“เอ่อ...”
ซุมิส่งเสียงพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อตัดสินใจได้แล้ว
“ผะ”
“ผะ?”
“ผะ ผมไม่ค่อยชอบคนที่ไม่อาบน�้าน่ะครับ...”
ช่างเป็นค�าตอบที่ฟงดูครึ่งๆ กลางๆ อะไรอย่างนี้นะ ซุมิมาคิดได้แบบนั้นก็ตอน
ท่พูดออกไปแล้วน่นแหละ แต่ส�าหรับคนท่ไม่เคยมีประสบการณ์ปฏิเสธสาวๆ ท่มาสารภาพ
ี
ี
ี
ั
รักหรือว่าไปสารภาพรักกับสาวๆ ท่ไหนมาก่อนอย่างเขาน้น การตอบค�าถามน้ถือว่ายาก
ี
ี
ั
เกินไปมาก
“อ้อ”
คาโดวากิพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
ั
ี
�
ั
็
ี
ิ
่
ั
“นนสนะ อยางนนกเขาใจได เพราะฉะนนประธานครบ ผมเองกมขดจากดในการ
ั
่
้
้
ั
้
็
้
อดหลับอดนอนเหมือนกัน ดังนั้นได้โปรดให้ผมกลับบ้านบ้างเถอะครับ”
“ไปอาบน�้าที่คาเฟหนังสือการ์ตูนหรือที่ไหนก็ได้ก่อนนะ แล้วค่อยกลับ”
“ท�าห้องอาบน�้าที่บริษัทซะเลยสิครับ”
29
