Page 27 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 27

MICHI ICHIHO


          เป็นคนแบบไหนน่ะ ดีใจด้วยนะ”
                “เอ!?”
                น่ฉันมคู่แต่งงานในพรหมลิขตกับเขาด้วยเหรอ? ซุมิคด จริงอยู่ว่าเขาเพงจะพูด
                                     ิ
                     ี
                                                       ิ
                                                                    ิ
                                                                    ่
                 ี
                                  ี
          เร่องอะไรท�านองน้ไปเม่อสิบวันท่แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดข้นกับตัวเขาจริงๆ ถึงจะ
                                                         ึ
           ื
                       ี
                           ื
          มีคนบอกว่ายินดีด้วยก็เถอะ...เขาน่งอ้งไป ส่งผลให้มีสายตาหร่เล็กทว่าคมปลาบราวกับ
                                     ึ
                                                       ี
                                   ิ
                                 �
                              ั
                                                        ิ
                                                          ั
                                                     ๋
                                                                      ้
                                                                      ั
                                                                        ั
          ใบมดจ้องมาทางเขาพร้อมกบคาถามว่า “ไม่ดใจเหรอ?” เดยวสครบ สายตาแบบนนมน
                                           ี
                                                     ี
             ี
          น่ากลัวจะตาย ซุมิประท้วงอยู่ในใจ
                                             ี
                                       ื
                “เปล่าครับ...ผมแค่ไม่เคยเจอเร่องแบบน้มาก่อน แล้วตัวผมเองก็เพ่งเรียนจบมา
                                                                 ิ
                                            ั
          ได้แค่สองป ยังไม่รู้สึกถึงความเป็นผู้ใหญ่ขนาดน้นเลยครับ ย่งเป็นเร่องแต่งงาน ตัวผมใน
                                                           ื
                                                     ิ
          ตอนนี้ยังไม่สามารถคิดถึงมันได้หรอกครับ...”
                “งั้นไม่ต้องแต่งก็ได้นี่”
                ประธานตอบกลับมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหยิบบุหร่ออกมาจากกระเปาเส้อเช้ต
                                                                      ื
                                                                        ิ
                                                      ี
          ลายใบไม้จนถูกคาโดวากิเตือนว่า “สูบนอกพื้นที่ส�าหรับสูบบุหรี่ไม่ได้นะครับ”
                                          ็
                                                             ่
                                                 ี
                                                             ี
                                             ั
                                                                 ่
                             ู
                “แตพอฉนเขาไปสบตรงนน ทกคนกพากนหนออกไปหมดเลยนนา นาสงสารแย” ่
                         ้
                      ั
                                     ุ
                   ่
                                  ั
                                  ้
                “สูบตรงนี้ไม่ได้ครับ เดี๋ยวสปริงเกอร์ก็ท�างานหรอก”
                “ชิ...เราพูดเร่องอะไรกันอยู่นะ? แต่งงานใช่ไหม มันไม่ได้แปลว่านายต้องแต่งงาน
                          ื
          เลยทันทีน่นา อันท่จริงเว็บไซต์เราไม่ใช่เว็บไซต์หาคู่แต่งงานสักหน่อย สุดท้ายแล้วมันก ็
                 ี
                        ี
                                 ี
                           ั
          เป็นแค่การ ‘จับคู่’ เท่าน้น แต่ท่ใส่ค�าว่าแต่งงานลงไปด้วยก็เพราะมันเรียกลูกค้าได้แถม
          เข้าใจง่ายด้วย ก็แค่นั้นแหละ”
                “ครับ...”
                ซุมิเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจจริงๆ หรอกว่าแบบนั้นมันต่างกันอย่างไร
                “เอาเถอะ ถ้านายไม่สนใจฉันก็จะไม่บังคับ โอเคนะ ฉันจะบันทึกไปว่าการจับคู่
          ล้มเหลวแล้วกัน”
                “เอ”
                “ถึงจะเสียดายก็เถอะ เพราะไหนๆ ก็อุตส่าห์เจอคนท่เข้ากันได้แล้วแท้ๆ เลยน้า~
                                                      ี
          และฉันก็ไม่คิดว่าช่วงชีวิตหลังจากนี้นายจะบังเอิญเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วด้วย~”
                “ดะ เดี๋ยวก่อนครับ!”
                                         25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32