Page 14 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 14
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
หน้าตางดงาม ขนาดสวมเสื้อผ้าสบายๆ เหมาะกับงานขนของย้ายบ้านยังดูสง่า
ื
ลูกชายวัยมัธยมปลายเป็นคนมารยาทเรียบร้อย ยอมออกมาทักทายเพ่อนบ้าน
พร้อมแม่ด้วย แตกต่างจากสามัญส�านึกของมาโมรุ
คงเพราะเติบโตมาในสภาพแวดล้อมต่างกันละมั้ง
แม่ของมาโมรุ ‘ปลอม’ ในอีกความหมาย เคร่องส�าอางหนาเตอะกับน้าหอมกล่น
ื
�
ิ
ึ
ั
ฉุน คร้งหน่งเขาเคยพูดกับแม่ตรงๆ ว่าแต่งมากเกินไป เลยโดนตบหัวเข้าให้ มาโมรุจึงไม่
อาจพูดได้เต็มปากว่าแม่เป็นแม่ในอุดมคติไม่ว่าจะด้านไหนๆ
ี
ั
“ท่จริงสมัยก่อนเราเคยเจอกันแล้วล่ะ แต่ตอนน้นมาโมรุคุงยังเด็กเลยจ�าไม่ได้
ละมั้ง บ้านข้างๆ เป็นบ้านเกิดของปาเอง”
พอโดนผู้เป็นแม่เร่งเร้า ลูกชายใบหน้าได้แม่มาเต็มๆ ก็กล่าวค�าทักทาย
ชื่อของลูกชายคือ ‘มาซาฟุมิ’
ชิซุราอิ มาซาฟุมิ
“ฝากเนื้อฝากตัวด้วย มาโมรุคุง”
มาโมรุเหลือบมองใบหน้า ผิวขาวผ่อง คางเรียวแหลม ให้ความรู้สึกบอบบาง
ิ
เหมือนเป็นลูกคุณหนู พออีกฝายส่งย้มให้ มาโมรุท�าตัวไม่ถูกเลยเผลอเบนสายตาไปทาง
อื่น หลังจากนั้นก็ไม่ได้มองหน้ากันอีกเลย
“สวัสดี” มาโมรุตอบกลับแค่นั้นพร้อมผงกศีรษะเล็กน้อยอีกครั้ง
อากาศฤดูร้อนแปรเปลี่ยนเป็นสายลมอุ่นๆ พัดเข้ามาผ่านประตูหน้าบ้านที่เปด
ค้างอยู่
มาโมรุเกิดที่เมืองนี้
ั
ี
ี
ั
ท้งโรงพยาบาลท่เกิด อะพาร์ตเมนต์ท่เติบโต บ้านของยาย ต้งแต่สถานท่เล่นไป
ี
จนถึงอาคารเรียน ทั้งหมดล้วนอยู่ในเมืองนี้
12
