Page 13 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 13
TOUKO SUNAHARA
ชื่อของเด็กหนุ่มคือ นาคากามิ มาโมรุ
“ยายเรียกตั้งหลายครั้งแล้ว โธ่”
“มีอะไร?”
ั
ี
หลังโดนเรียกคร้งท่สาม ในท่สุดมาโมรุก็ยอมเดินออกมาและปดผนึกค�าต�าหน ิ
ี
ของยายด้วยค�าถามสามพยางค์ ที่น�้าเสียงฟงดูห้วนๆ ไม่ใช่เพราะก�าลังขุ่นเคืองหรือเป็น
ุ
ั
ั
้
ั
ุ
้
ี
ี
ช่วงพกของวยต่อต้าน แต่มาโมรเป็นอย่างนมาตงแต่ก่อนเข้าวยร่นแล้ว แทบจะไม่แสดง
อารมณ์เสียเป็นส่วนใหญ่
หลานชายคนน้จะยอมปริปากเฉพาะความจ�าเป็นข้นต่าเท่าน้น ยายเคยพูดว่า
ี
ั
�
ั
ั
ั
“ยายพูดหน่งเดือนเท่ากับหลานพูดตลอดท้งปเลยเนอะ” แม้ล้อเล่นแต่ก็เป็นแบบน้นจริงๆ
ึ
ยายในวัยเกินหกสิบทั้งพูดเก่งทั้งร่าเริง ดูเปยมล้นไปด้วยพลังจนคาดเดาอายุไม่ถูก
บริเวณหน้าประตูบ้านที่โดนเรียกให้ออกมา แขกสองคนก�าลังยืนอยู่
“เพื่อนบ้านเพิ่งย้ายมา ชิซุราอิซัง”
ึ
ื
ี
ั
เป็นแม่ลูกกันละม้ง คนหน่งเป็นหญิงวัยกลางคน ส่วนอีกคนท่ยืนเย้องไปข้างหลัง
ั
เล็กน้อยเป็นผู้ชายตัวผอมเพรียว ดูอายุมากกว่ามาโมรุนิดหน่อย น่าจะเรียนอยู่ช้นมัธยม
ปลาย
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ สาเหตุที่มีเสียงดังตึงตังหน้าบ้านตั้งแต่เช้าเพราะรถบรรทุก
ขนของย้ายบ้านนี่เอง ไม่คิดว่าจะมีคนย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ ที่ถูกปล่อยทิ้งร้างอยู่ตั้งนาน
“ยินดีที่ได้รู้จักนะจะ”
ั
ิ
ู้
ิ
็
ผหญิงส่งย้มให้ มาโมรุก้มศีรษะเลกน้อยตามปฏิกริยาตอบสนองแม้ยงสับสนอย ู่
“...สวัสดีครับ”
มาโมรุคิดในใจ เหมือนเป็นแม่ลูกปลอมๆ เลย
กล่นอายเหมือนแม่ลูกท่หลุดออกมาจากในละคร อาจเพราะดูดีเกินไป รูปร่าง
ี
ิ
11
