Page 12 - อ่านฟรี หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 2
P. 12
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 2
่
ึ
เน่องจากเป็นสีเดิมเลยไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษ สีน้าตาลอ่อนในสภาพท่ดูก็รู้ว่า
�
ี
ื
ฟอกสีมา
แม้พอใจที่ย้อมออกมาสวยจนถึงโคน แต่ติดตรงที่ปลายผมสว่างไปหน่อย
เขาเริ่มย้อมผมตั้งแต่มัธยมต้นปสองเทอมหนึ่ง หมายความว่าย้อมมาประมาณ
หนึ่งปพอดี ผมอาจเสียแล้วมั้ง หรือไม่ก็เพราะแดด
เลยเที่ยงวันมาแล้ว แสงตะวันสาดส่องผ่านหน้าต่างบานเล็กใกล้อ่างล้างหน้า
ี
บ้านเด็กหนุ่มกับบ้านข้างๆ ห่างกันแค่ไม่ก่เมตร มีแต่ร้วเต้ยๆ แบ่งก้น แสงแดด
ี
ั
ั
ส่องเข้ามาถึงเพียงช่วงเวลาสั้นๆ
้
์
้
้
่
่
่
้
่
่
เด็กหนุมยังคงท�าหนาไรอารมณจองตัวเองผานชองวางระหวางผมหนาสีน�้าตาล
อ่อนที่เหยียดตรงเรียบๆ ต่อไป
ใบหน้าท่ไม่ค่อยย้มแย้ม ประกอบกับหางตาท่ช้ข้นเล็กน้อย ท�าให้สายตาของ
ี
ึ
ี
ิ
ี
เด็กหนุ่มดูเฉียบคมจนไม่เหมือนนักเรียนมัธยมต้น
เมื่อเทียบกับเพื่อนร่วมห้อง เขาถือว่าเป็นคนตัวสูง อย่างน้อยก็เรื่องนี้แหละที่ดู
สมวัย มัธยมต้นเป็นวัยท่ร่างกายก�าลังเจริญเติบโต ต�าแหน่งใบหน้าท่สะท้อนในกระจก
ี
ี
แตกต่างจากตอนเริ่มย้อมผมอย่างเห็นได้ชัด
ั
ขณะเด็กหนุ่มจับผมหน้าเพ่อส�ารวจปลายผมให้ชัดๆ อยู่น้น เสียงเรียกก็ดังมา
ื
จากประตูบ้าน
“มาโมรุ มานี่หน่อย~”
เสียงของยาย
ิ
ู
ี
ั
ี
เขาร้ว่ามีแขกมาเพราะได้ยนเสยงกดกรงและเสยงสนทนาดงจากประตทางเข้า
่
ิ
ู
บ้าน ตอนแรกคิดว่าคนรู้จักสักคนมาเยี่ยมยายผู้ชอบเมาท์มอยเสียอีก
“มาโมรุ~”
หลังทิ้งช่วงไปหลายวินาทีโทนเสียงของยายก็เปลี่ยนเป็นเร่งเร้า
10
