Page 42 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 42

SUZUMIYA HARUHI ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ


                “ถ้าอย่างนั้นขอตัวก่อนค่ะ ขอมอบความขอบคุณอย่างเกรตแด่พวกคุณ”
                โค้งคานับอย่างอ่อนช้อยเหมือนสัตว์ตระกูลแมวและออกจากห้องชมรมไปด้วย
                    �
          จังหวะแดนซ์
                เหลือไว้เพียงภาพติดตาของผมสีทองสดสวยที่พลิ้วขึ้นกลางอากาศ
                “ฟู่”

                ว่าแต่เป็นการยืนคุยที่นานน่าดูแฮะ
                คุณอาซาฮินะที่ยืนเหมือนกันก็ดูเหมือนวิญญาณจะกลับเข้าร่าง
                “อ๊ะ น่าจะเสิร์ฟชาให้สิเนอะ......”

                เพราะไม่คิดว่าจะอยู่นานน่นะ มิหนาซายังไฮเปอร์แปลกๆ แทบไม่มีช่องว่างให้
                                    ี
                                            �
                                          �
                                            ้
          แทรกได้เลย
                     �
                                         ื
                                                                      ี
                แต่ก็ทาให้ไม่มีจังหวะส่งเอกสารเร่องสยองขวัญกลับคืน ต้องเอาไปซ่อนท่ไหน
          ก่อนฮารุฮิจะมาเห็น
                ขณะผมมองหาจุดอับสายตาจากโต๊ะผู้นา โคอิซึมิก็ทาสีหน้าเซ่องซึมแปลกๆ
                                                               ื
                                                        �
                                              �
          เป็นไรไป คาใจนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาเรียนห้องฉันตั้งแต่เดือนก่อนขนาดนั้นเชียว
                “จะว่าคาใจก็คาใจอยู่หรอกครับ”
                                 ี
                ถ้าอย่างน้นก็ไม่พอใจท่เร่องแมวฆาตกรรมของนายท่ลงในวารสารไม่ได้โดนกล่าว
                                  ื
                                                      ี
                       ั
          ถึงงั้นเรอะ
                “เรื่องนั้น......เอาเถอะ ผมยังไงก็ได้ครับ”
                โคอิซึมิมองของฝากที่สมาชิกชุมนุมลี้ลับทิ้งไว้
                “ถ้าถามว่าอย่างไหนส�าคัญกว่า เจ็ดเรื่องลี้ลับของโรงเรียนก็ส�าคัญกว่าครับ”
                อ้อ หา?

                เพราะไม่สบอารมณ์กับการตอบสนองของผมรึไง โคอิซึมิถึงได้ยื่นตัวมา
                “ดูเหมือนคุณสึซึมิยะจะกาลังค้นหาอยู่ว่าโรงเรียนน้มีเจ็ดเร่องล้ลับรึเปล่า ตามท ่ ี
                                                          ื
                                                             ี
                                  �
                                                     ี
          ท่านเมื่อกี้พูดว่าไม่มีเรื่องแบบนั้น เมื่อเป็นอย่างนั้นเรื่องก็ง่ายนิดเดียว ลองอ่านความคิด
          ของคุณสึซึมิยะล่วงหน้าดูสิครับ”
                ......ถ้าไม่มีก็สร้างขึ้นมาเอง นั่นคือค�าขวัญประจ�าตัวยัยนั่นเลยนี่นะ
                                                                ็
                                                              ้
                                                                     ั
                                                                    ี
                                                                    ่
                                                              ั
                                 ั
                                 ้
                                              ุ
                “ธรรมดากเป็นอย่างนนแหละครับ เหตการณ์ภายหลงจากนนกเป็นทชดเจน
                        ็
                                                        ั
                                         40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47