Page 46 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 46

SUZUMIYA HARUHI ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ


                                                                        ี
          กันน่าดู เพราะไม่มีสเปรย์ฉีดฆ่าแมลงและไม่มีตาข่ายกันนกด้วย มีแค่แผ่นดินไหวท่ไม่
          ต่างจากตอนนี้ ถ้าคิดตามปกติไม่ว่าจะอย่างไหนก็ไม่เกี่ยวกับการฆาตกรรมเลย
                โคอิซึมิยังคงพูดต่อ
                “หากพูดถึงข้อสรุปกว้างๆ ก็มีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือกรณีท่คนร้ายเป็นยักษ์
                                                              ี
          จริงๆ น่ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร ในสมัยเฮอัน ท่น่นก็มีอมนุษย์ท่เป็นยักษ์กินคนอยู่จริง เป็น
                                                      ี
               ี
                                          ี
                                           ั
          โลกที่ผู้คนประหลาดครองเมือง”
                มันคือสมัยเฮอันที่เคยเห็นแต่ในเกมเท่านั้น
                      ี
                “อย่างท่สอง หากคนร้ายไม่ใช่ยักษ์ก็ต้องเป็นมนุษย์แน่นอน ตรงน้ยังแยกข้อ
                                                                  ี
                                           ั
                                                     ิ
          สันนษฐานได้อีก อย่างแรกคอฆาตกรโหดท่ห่นผู้หญิงเป็นช้นๆ และเอาไปแต่หัวกับตัว
                               ื
                                          ี
             ิ
          ยังคงอยู่ในเมืองหลวงตอนนั้นรึเปล่า?”
                                          �
                          ั
                                                              ิ
                แต่ถึงอย่างน้นก็ไม่น่าเป็นการกระทาของมนุษย์ไปได้เลยนะ เร่มจากฆาตกรรม
          อย่างรวดเร็ว+หั่นศพ+หนีทั้งที่เอาหัวกับล�าตัวไป+ไม่มีพยานพบเห็นหลังก่อคดี
                                                            ั
                “อย่างท่สองคือบทเฉลยว่าคนร้ายคือสาวใช้ในวังอีกสองคนน่นเองครับ มีเหตุผล
                      ี
          บางอย่างทาให้ท้งสองคนรวมหัวกันฆ่าผู้เคราะห์ร้าย แต่หัวกับลาตัวจะกลายเป็นหลักฐาน
                      ั
                  �
                                                       �
                                                            ี
                                                      ี
                     ี
           ี
          ช้ตัวว่าสองคนน้คือคนร้าย ตัวอย่างเช่นแผลถูกฟันมากมายท่มาจากเร่ยวแรงน้อยๆ ของ
                                                     ิ
                                               �
          ผู้หญิง พวกคนร้ายจึงต้องตัดแขนขาและเอาหัวกับลาตัวไปท้งท่ไหนสักแห่ง แล้วหลังจาก
                                                       ี
          นั้นค่อยไปแจ้งความ”
                ฮึ โคอิซึมิยิ้ม
                  �
                “คาให้การของพยานหลุดจากสามัญสานึกอย่างมาก สถานท่เกิดเหตุก็ย่งผิดปกต    ิ
                                                           ี
                                                                   ิ
                                           �
                                         ั
          มันเป็นฝีมือของยักษ์รึเปล่า จะคิดไปอย่างน้นก็ไม่แปลกอะไร เพราะจะคิดยังไงก็ไม่ใช่ฝีมือ
          มนุษย์แน่ ดังที่คุณคิด”
                มีความรู้สึกเหมือนตกเป็นเครื่องมือเลยแฮะ
                “ก็เอาเป็นว่าถ้าสรุปออกมาอย่างนี้ ข้อขัดแย้งก็จะหายไปนั่นเอง”
                โคอิซึมิยกแก้วชาที่มีชื่อตัวเองเขียนไว้ขึ้น
                “ส่วนท่น่าสนใจท่สุดในข้อสันนิษฐานน้ จะปล่อยตัวตนอย่างฆาตกรใจโหดหรือ
                     ี
                                            ี
                             ี
                                                                        ั
                             ื
          ยักษ์เอาไว้ไม่ได้ โลกไม่ใช่เร่องราวแฟนตาซีจึงสามารถพูดได้แค่ความจริงท่พวกเรารู้เท่าน้น”
                                                              ี
                จิบชาเขียวร้อนๆ ขนาดมีไอน�้าขึ้นมา
                                         44
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50