Page 44 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 44

SUZUMIYA HARUHI ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ


                                              �
                                                                     ื
                ว่าแต่หนังสือของชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับ ทาไมถึงมีหนังสือผีกับหนังสือเร่องราว
                                       ื
                                          ี
          สมัยก่อนเยอะนัก อย่างนี้เท่ากับว่ามีสปายจากชมรมสยองขวัญแฝงเข้ามาไม่ใช่เรอะ
                “เพราะความสยองขวัญกับความลี้ลับเป็นของคู่กันเหมือนเหรียญสองด้านครับ”
                โคอิซึมิเริ่มตรวจหนังสือกับสิ่งพิมพ์ที่แขกที่มากะทันหันน�ามา
                                                           ื
                “หากตัวจริงของวิญญาณเป็นวิญญาณจริงก็เท่ากับเป็นเร่องสยองขวัญ แต่ถ้า
          มองผิดจากหญ้าแห้งจีนหรือต้นหลิวก็จะเป็นแค่เรื่องสัพเพเหระ การท�าให้ปรากฏการณ์
          ท่เต็มไปด้วยความสยองขวัญอยู่ในจิตสานึกแห่งความเป็นจริงและความสมเหตุสมผลท ี ่
           ี
                                      �
                                                                ี
          ทาให้ตกลงสู่กระบวนการ น่แหละคือโครงสร้างเฉพาะท่มีอยู่ในความล้ลับท่แท้จริง อย่าง
                              ี
                                                            ี
           �
                                                  ี
          ดิกสัน คารร์ก็ใช้สไตล์นี้อย่างช�านาญจนมีชื่อเสียงโด่งดัง”
                                         ื
                                           ี
                       ื
                                                       ื
                             ั
                หัดเอาเร่องแบบน้นคุยกับยัยคนเม่อก้สิ อาจจะเป็นปล้มกับนายอย่างแรงก็ได้นะ
                “เพราะมีแววว่าจะได้คุยเรื่องลี้ลับยาวจึงเงียบไว้ครับ”
                ถ้าโดนคุยด้วยส�าเนียงนั้นยาวๆ อาจติดสถานะ ‘ปวดหัว’ ก็เป็นได้นะ
                “เชิญเลยจ้ะ”
                           �
                                                                    ั
                               ี
                                                                        ี
                คุณอาซาฮินะนาชาท่วางอยู่บนถาดเสิร์ฟให้แก่พวกเราสามคนก่อนจะน่งลงท่น่ง ั
          ของตัวเอง โคอิซึมิกล่าวขอบคุณคุณเมดสาว
                                                   ี
                                               ื
                                     �
                “เร่องน้เคยพูดเม่อตอนถ่ายทาภาพยนตร์เม่อปีท่แล้ว แต่แค่เตรียมเหตุผลรับรอง
                            ื
                  ื
                     ี
          ที่ไม่ท�าให้เกิดการผันผวนกับโลกทัศน์ก็พอครับ”
                บอกอีกครั้งอย่างเป็นรูปธรรมซิว่ามันเป็นยังไง
                “ในเอกสารอ้างอิงที่เพื่อนร่วมชั้นของคุณน�ามามีเรื่องที่เข้าท่าเข้าทางอยู่ เรามา
          ใช้อ้างอิงกันเถอะ”
                                          ี
                                                          ึ
                                              ิ
                                ี
                โคอิซึมิหยิบเอกสารท่สมาชิกชุมนุมล้ลับท้งไว้ออกมาเล่มหน่ง เป็นหนังสือปกหนา
          ที่มีชื่อว่า ‘รวมเรื่องลี้ลับอดีตถึงปัจจุบัน’
                          ื
                                                                     ่
                                                     ี
                  ี
                  ่
                                                         ุ
                                                                      ุ
                                           ั
                “นเป็นหนงสอรวมเร่องเล่าขานในสมยคามาคระ มเหตการณ์มากมายทบคคล
                        ั
                                                  ุ
                                                                     ี
                               ื
                                                                    ี
                                                               �
                                                      ึ
                              ึ
           ื
          ช่อทาจิบานะโนะนาริสึเอะซ่งเป็นผู้เขียนได้เขียนไว้ เป็นหน่งในหนังสือสาคัญท่ให้รู้ถึง
          ขนบธรรมเนียมและพื้นเพในสมัยนั้นครับ”
                แต่วรรณกรรมโบราณไม่ใช่วิชาถนัดของฉันนะ
                “ในบรรดาเหตุการณ์นั้นมีเรื่องราวที่มีชื่อเสียงซึ่งถูกน�ามาใช้ในรวมเรื่องเล่าขาน
                                         42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49