Page 35 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง
P. 35
ซงอวี่ถง 33
ซงอวี่ถง
“ข้ำพูดเรื่องจริง บนเขำลูกนี้ไม่มีผู้คนเข้ำมำเป็นป‚ๆ หำกต้องกำรหำ
คนกินนับว่ำยำกยิ่ง เจ้ำร้องเสียงดังขนำดนี้ไม่เท่ำกับเจตนำดึงดูดให้หมีมำหรือ”
จูเหยียนอู่พูดคล้ำยกับมีเรื่องใหญ่โต “รอมันมำแล้ว เจ้ำก็จ�ำไว้ว่ำให้มันกินเจ้ำ
ก่อน มันกินอิ่มแล้วก็คงไม่อยำกกินข้ำแล้ว”
อ๋ำ? “ทรำบแล้วเจ้ำค่ะ...หำกบ่ำวพบหมี บ่ำวจะจ�ำไว้บอกมันว่ำให้กิน
บ่ำวก่อน...”
หลำนเยว่ยื่นมือมำเช็ดน�้ำตำแล้วไม่กล้ำร้องไห้อีกต่อไป
จูเหยียนอู่ข�ำพรืดออกมำ เสียงหัวเรำะปำนกระดิ่งเงินดังแผ่ไปไกล
ท่ำมกลำงเขำอันเงียบสงบแห่งนี้
“คุณหนูไม่เจ็บขำแล้วหรือเจ้ำคะ” หัวเรำะเสียเป็นสุขเช่นนี้
“ใครบอกว่ำไม่เจ็บ เจ็บจะตำยอยู่แล้ว!”
“เช่นนั้น...”
“ชู่ ข้ำเหมือนได้ยินเสียงอะไรบำงอย่ำง...” จูเหยียนอู่ขัดนำงขึ้นมำทันที
จำกนั้นก็เงี่ยหู¿ัง “เจ้ำไม่ได้ยินหรือ คล้ำยว่ำจะมีเสียง½‚เท้ำ...”
หลำนเยว่ได้ยินดังนั้นก็ไม่กล้ำส่งเสียงแม้แต่น้อย ทั้งยังมำบังอยู่ด้ำนหน้ำ
เจ้ำนำยของนำงด้วยควำมกังวล พลำงมองดูรอบๆ ด้วยกลัวว่ำจะมีอะไรแปลก
ประหลำดกระโจนเข้ำมำ
ที่จริงจูเหยียนอู่เพียงแค่ล้อเล่นเท่ำนั้น ทว่ำพอเห็นสำวใช้เป็นกังวลแต่
ก็ยังเอำตัวมำบังอยู่ด้ำนหน้ำนำงทั้งๆ ที่กลัวเหลือเกิน นำงก็หัวเรำะไม่ออกใน
ทันที
“เยว่เอ๋อร์ เจ้ำนั่งยองลงมำ”
“มีอะไรหรือเจ้ำคะ คุณหนู?” หลำนเยว่นั่งยองลงมำอย่ำงเชื่อ¿ัง แต่
หูตำกลับยังคง¿ังและมองไปรอบๆ
“ไม่มีอะไร แค่อยำกกอดเจ้ำเท่ำนั้น” จูเหยียนอู่พูดแล้วก็กำงแขนโอบ
กอดสำวใช้ของนำงจำกทำงด้ำนหลัง
“คุณหนู คุณหนูเป็นอะไรไปเจ้ำคะ”
“ไม่มีอะไร ข้ำแค่อยำกบอกเจ้ำว่ำมีเจ้ำช่ำงดีเสียจริง...หำกมีหมีมำจริงๆ
