Page 31 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง
P. 31
บทที่สอง
รู้วำเปนสตรี
½นที่ตกหนักท�ำให้กิ่งไม้เล็กๆ บนเขำโค้งงอ ดอก½ูหรงที่ขึ้นเต็มเขำก็
ร่วงโรยลงพื้นเช่นกัน กลีบดอกไม้ปลิวว่อนไปตำมสำยลม เÈÉกิ่งไม้ใบไม้หัก
เต็มไปหมด
½นห่ำนี้ตกมำอย่ำงรวดเร็วและรุนแรง เสียง¿‡ำผ่ำ¿‡ำร้องดังขึ้นพร้อมกัน
ฉับพลันก็ท�ำให้เขำอู๋หมีเหมือนตกอยู่ในหมอกหนำทึบ ทั้งที่เป็นช่วงกลำงวันแสกๆ
แต่เมื่อยื่นมือออกไปกลับมองเห็นนิ้วมือทั้งห้ำไม่ชัดเจน
จูเหยียนอู่และหลำนเยว่ขึ้นเขำมำก่อนเที่ยงวัน จึงเครำะห์ดีหลบ½นซึ่ง
จู่ๆ ก็ตกลงมำห่ำใหญ่เมื่อหลังบ่ำยพ้น พวกนำงไม่ได้ติดอยู่ที่ไหล่เขำเพรำะ
เหตุนี้ แต่เพรำะลมแรงและ½นก็ตกหนัก ต่อให้พวกนำงหลบ½นอยู่ในÈำลำ
ร่ำงกำยก็ยังคงเป‚ยกปอนเช่นกัน
“คุณหนู บ่ำวว่ำเหมือน½นนี่จะไม่หยุดตกเลย รออีกสักครู่ให้½นเบำลง
แล้วพวกเรำรีบกลับกันเถอะเจ้ำค่ะ ไม่อย่ำงนั้นหำกติดอยู่บนเขำลงไปไม่ได้
เช่นนั้นจะแย่เอำได้”
สองมือของจูเหยียนอู่เท้ำคำงไว้ คิ้วงำมขมวดแน่น นี่สวรรค์เจตนำ
ตั้งตัวเป็นปรปักÉ์กับนำงหรือ สองสำมวันมำนี้อำกำÈปลอดโปร่งแสงแดด
สำดส่องไปทั่ว แต่กลับเจตนำเลือกให้½นตกหนักตอนบ่ำยวันนี้ คล้ำยกับตั้งใจ