Page 30 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 30
สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า!
อีกครั้ง อยากให้ตัดสั้นแล้วดัดเป็นลอน หรือไม่ก็มัดขึ้นให้ดูหรูหราแบบเด็กผู้หญิง
คนอื่นเขาบ้าง
“ผมก็รุงรัง อีกอย่างนะ เอพริล ไม่ได้เจอกันสัปดาห์เดียว ลูกจะผิว
เกรียมแดดมากขึ้นสักแค่ไหนกัน....จะว่าไป รู้สึกเหมือนได้กลิ่นแปลกๆ....เหม็นฝุ่น
พูดให้ถูกคือเหมือน....เหม็นกลิ่นราบางอย่างมากกว่า”
อ้อ ท่านแม่ ขอโทษค่ะ ถึงจะทันอาบน�้าแบบฉิวเฉียด แต่ไม่ได้มีเวลามาก
ขนาดจะสระผมด้วยหรอก
“เอพริล ลูกไปดูมหา’ลัยไหนเอาไว้น่ะ? อีกอย่างที่ประดับผมด้อยค่านี่มัน
อะไรกัน มีของที่ดูสดใสกว่านี้อยู่ตั้งเยอะแยะ....”
ค�าบ่นเปลี่ยนไปเป็นเสียงร้อง ขาแปดขาที่ยาวรวมกันราวๆ ห้าเซนติเมตร
คลานบนถุงมือไหมสีขาว
“กรี๊ดดด! แมงมุม! แมงมุม แมงมุม! มือฉันมีแมงมุมพิษ”
“ใจเย็นหน่อยสิมอม ไม่มีพิษหรอก แมงมุมธรรมดาต่างหาก ก็นั่นไง ตัว
ที่มันปล่อยใยอยู่ตามท่อน�้าทิ้งไม่ก็บ้านร้างน่ะ....”
“ท�าไมของแบบนั้นไปอาศัยอยู่ในผมลูกได้ล่ะ!?”
“เสียมารยาท ไม่ได้อาศัยอยู่ซะหน่อย”
ไดแอนที่อยู่ใกล้ๆ พุ่งเข้ามาหา คงตั้งใจมาช่วยคลี่คลายให้ก่อนที่จะลาก
คนรอบข้างเข้ามาเอี่ยวด้วยจนแตกตื่นกันไปใหญ่
“ท่านอา ท�าใจดีๆ ไว้ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แมงมุมน่ะมีอยู่ตามต้นไม้ในสวน
ก็เยอะแยะ เอ้า ไปพักผ่อนตรงนั้นสักนิดดีมั้ยคะ ใกล้ๆ ระเบียงมีลมพัดสบายดีด้วย”
หลังจากดึงมืออาและพาไปจนถึงเก้าอี้อย่างอ่อนโยน เธอก็อุตส่าห์แหวก
ผ่านผู้คนกลับมา ไม่ใช่จะต่อว่าเอพริลที่ทะเลาะกับแม่ แต่มาหาเพื่อช่วยปลอบใจ
กันต่างหาก ลูกพี่ลูกน้องที่โตกว่าสองปีผู้นี้เป็นคนดีอย่างถึงที่สุด จนบางทีก็
น่าร�าคาญอยู่เหมือนกัน
“เอพริล อย่าหดหู่มากนักเลยนะ”
ใครหดหู่!? เธอทักท้วงแค่เฉพาะในใจ
“ตอนฉันยังเด็กๆ ก็อยู่ไม่สุขเหมือนกัน เคยมีใยแมงมุมมาพันหัวจนโดน
28
