Page 35 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 35
TOMO TAKABAYASHI
น่าเกรงขามไม่สมกับที่เป็นหมอ นอกจากนี้ยังมีส�าเนียงแปร่งๆ ที่ฟังไม่คุ้นหูด้วย
“ใครก็ได้ ช่วยพาคุณหนูไปที่เตียงที เรียกแพทย์เจ้าของไข้มาเผื่อไว้ด้วย
ขืนครอบครัวเป็นกังวลจะแย่เอา แล้วก็ เอพริล....”
ก่อนจะทันได้ถามว่าท�าไมถึงรู้ชื่อ นิ้วของนายแพทย์ก็มาสัมผัสเครื่องประดับ
โอนิกซ์ หากไม่ใช่สาวน้อยผู้บริสุทธิ์ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกสูบพลังชีวิต
“พูดไม่ได้เลยนะว่าเป็นรสนิยมที่ดี”
“ยุ่งไม่เข้าเรื่องน่า”
เอพริลแอ่นร่างแล้วคว้าอัญมณีสีมืดหม่นคืนจากมือนายแพทย์ เธอยกที่
ให้คนรักของไดแอนที่วิ่งห้อมาก่อนจะลุกขึ้นยืนช้าๆ
“ขอขอบคุณก็แล้วกันที่ช่วยดูอาการลูกพี่ลูกน้องให้ แต่เรื่องอื่นนอกเหนือ
จากนั้นมันไม่เกี่ยวกับคุณนี่นา ไม่ใช่เรื่องที่มือใหม่จะสอดปากสอดค�าซะหน่อย”
ฝ่ายชายท�าสีหน้าเหมือนจะผิวปากเสียให้ได้
“เข้าใจละ รู้สึกเหมือนพอเข้าใจเหตุผลที่เฮเซลเลือกเธอเป็นผู้สืบทอดแล้ว”
“หมายความว่ายังไง?”
พอถูกเปรยๆ ชื่อของยายและอาชีพที่ไม่ได้เปิดเผย เธอก็ตั้งท่าพร้อมรับมือ
โดยไม่รู้ตัว
“คุณเป็นใคร? คนรู้จักของท่านยายเหรอ?”
“เขาเป็นเพื่อนของเฮเซลไงล่ะ เอพริล”
พอหันไปมองทางเสียงที่คุ้นเคย ก็เห็นว่าชายที่เคยเจอกันมาหลายครั้ง
ก�าลังเผยยิ้มเหมือนทุกทีอยู่
“นั่นคือของที่ผมไหว้วานไปสินะ?”
“ใช่แล้วละ บ๊อบ”
ไม่ว่าใครก็ล้วนเรียกเขาด้วยชื่อเล่น ไม่ว่าใครก็ไม่พยายามจะเรียกเขา
ด้วยชื่อสกุลเลย อันที่จริงก็มีชื่อที่รับสืบทอดมาจากบรรพบุรุษเหมือนกัน แต่
นอกเหนือจากตอนเซ็นชื่อในหนังสือสัญญาแล้ว เขาบอกว่าอักษรที่เรียงรายกันนั้น
ไม่มีความหมายอะไร
ชายที่หลายๆ คนเรียกเขาว่าบ๊อบ และมีเพียงคนไม่กี่หยิบมือเท่านั้น
33
