Page 26 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 26
สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า!
คุณจะมาด้วยมั้ย? ทุกครั้งที่ถามไป ชาวเอเชียจะผุดยิ้มคลุมเครือ เขา
บอกว่าขืนตนเองเข้าไปในบีคอน ฮิลล์กับคุณหนู เดี๋ยวคนคงแตกตื่นกันในหลายๆ
ความหมาย เธออายตัวเองเหลือเกินที่ปฏิเสธไม่ลง ตัวเองที่อยู่ในสังคมแบบนั้น
บางครั้งก็รู้สึกแหยงขึ้นมาจนสุดจะทนเหมือนกัน
เอพริลถอดรองเท้าทิ้งอย่างสะเปะสะปะและวิ่งขึ้นบันไดทั้งเท้าเปล่า
เธอหยุดก้าวครั้งหนึ่งตรงที่พักบันได ก่อนจะยื่นตัวออกไปจากราวจับแล้วเอ่ยถาม
ฮอร์วาธ
“นี่ ชุดราตรีที่มอมเลือกให้เนี่ย อย่าบอกนะว่าเป็นชุดสีชมพูฉูดฉาดนั่น
ถ้างั้นก็แย่ที่สุดเลย บางทีคงสอดแขนไม่เข้าหรอก”
“....เท่าที่มองดูก็ไม่เห็นว่ารูปร่างจะเปลี่ยนไป....”
เธองอศอกให้เพื่อนสูงวัยที่เอียงคอฉงนดู
“แสดงความยินดีกับฉันทีสิ ฉันได้กล้ามเนื้อต้นแขนเพิ่มมาแล้วละ”
“เอพริล! ชุดนั่นมันอะไรกัน”
ทั้งที่น่าจะแอบลอบเข้ามาเงียบๆ แท้ๆ แต่แม่ก็ยังตรงรี่เข้ามาหาในทันที
ได้
“นัดกันไว้ตั้งขนาดนั้นยังจะมาสายอีก แล้วพอเห็นว่าโผล่มาสักทีเนี่ยก็นะ
เสื้อผ้าล้าสมัยนั่นมันอะไรกัน? ดูอย่างกับนักร้องสาวยุคบุกเบิกเลย!”
“มอมเนี่ยละก็ ไม่เข้าใจความดีงามของแนวแอนทีคเอาซะเลย นี่เป็นชุด
ราตรีตัวโปรดของท่านยายไม่ใช่เหรอ เอ้า ดูสิ ลูกไม้ตรงปกเสื้อเนี่ยประณีตออกจะ
ตาย จ�าชุดนี้ไม่ได้เหรอ? ท่านยายสวมชุดสีฟ้าเข้มตัวนี้ไปออกงานสังคมที่ยุโรป....”
“จ�าได้สิ! ก็เมื่องานเลี้ยงสัปดาห์ก่อน ลูกสวมชุดแบบเดียวกันนี้มาเหมือน
กันนี่นา”
พอโดนพูดใส่ก็รู้สึกว่าเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
แม่ที่ถูกเลี้ยงดูมาแบบคุณหนูขมวดคิ้วชนิดที่ดูมากเกินควร แล้วท�าสีหน้า
คล้ายอยากจะบอกว่าโลกนี้สิ้นสลายไปแล้ว เมื่ออีกฝ่ายยื่นนิ้วมายังบริเวณหน้าอก
เอพริลก็หลบโดยอัตโนมัติ เธอห้อยติดตัวมาเพราะเห็นว่าไหนๆ อีกฝ่ายที่จะเอาไป
24
