Page 28 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 28
สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า!
“นั่นแหละปัญหา”
เอพริลเอง พอถึงคราวจ�าเป็นก็วางตัวสมเป็นคุณหนู แล้วก็สวมชุดราตรี
น่าร�าคาญที่จวนจะเหยียบปลายชุดได้เหมือนกัน งานเลี้ยงแบบเป็นทางการก็
เข้าร่วมได้โดยไม่หวาดหวั่น ทั้งยังพูดคุยกับผู้ชายได้แบบไม่ขาดตกบกพร่อง เรื่อง
จะพูดกับชายที่ชอบถือตัวเป็นปัญญาชนจนอีกฝ่ายแพ้ราบก็เป็นของถนัดยิ่งกว่า
ถนัดเสียอีก ทั้งยังไม่เคยแพ้ในการดวลดื่มเหล้าด้วย
ถึงแม้จะเป็นอายุที่หากโดนรู้เข้าว่าดื่มเหล้าในรัฐนี้ จะโดนจับทันทีเลย
ก็เถอะ
“อีกอย่างนะ ข้างในตู้เสื้อผ้านั่นมันอะไรน่ะ? อย่างกับสาวโคบาลกับกลุ่ม
นักส�ารวจป่าดงดิบเลยไม่ใช่หรือไง ลูกตั้งใจจะไปเป็นเจ้าสาวของฟาร์มในเท็กซัส
เหรอ? การเล่นเป็นคาวบอยที่เห็นแล้วชวนให้ยิ้มได้น่ะมันถึงแค่หกขวบเท่านั้นแหละ
ตอนมอมอายุสิบแปดก็เริ่มหาคู่แต่งงานแล้วนะ”
มาพูดเรื่องความสัมพันธ์ชายหญิงสมัยก่อนใส่ก็ล�าบากใจกันเปล่าๆ
“แล้วก็นะ เอพริล มหา’ลัยที่ไปส�ารวจมาล่วงหน้าเป็นยังไงบ้าง? ถึงเวลา
ต้องเลือกที่เรียนแล้วนะ”
“อ้อ มหา’ลัยที่นิวยอร์กมีศาสตราจารย์ด้านโบราณคดีที่มีเอกลักษณ์สุดๆ
อยู่....”
“แหม ศาสตราจารย์! ถ้าเป็นศาสตราจารย์จะไม่อายุมากเกินไปหน่อย
เหรอ?”
แม่ไม่ได้เข้าใจความหมายในการมีอยู่ของมหาวิทยาลัยเอาเสียเลย
“ฟังนะ เอพริล ลูกต้องท�าตัวเรียบร้อย สมเป็นเด็กผู้หญิงเหมือนอย่าง
ไดแอน แล้วก็ไปหาคู่แต่งงานที่ยอดเยี่ยมมาให้ได้นะ ทีนี้ก็จะได้ท�าให้พ่อกับแม่
สบายใจเร็วๆ ซะที เข้าใจใช่มั้ย? ลูกเป็นลูกสาวคนเดียวคนส�าคัญของตระกูลเกรฟส์
นะ ผู้ที่รับสืบทอดชื่อของท่านยายก็คือลูกนี่นา”
แต่ว่านะ มอม....
เอพริลถอนหายใจโดยระวังไม่ให้ถูกได้ยิน
คนเกือบทั้งหมดของตระกูล รวมถึงแม่ ไม่ล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของยาย
26
