Page 68 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 68
โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
66 โฉมงำ
ประตูร้านเครื่องหอมสองร้านบนถนนสายใหญ่อย่างไม่รู้ตัว ทั้งสองร้านหันหน้า
เข้าหากันโดยมีถนนคั่นกลาง ร้านหนึ่งคือหอมู่ฟาง ส่วนอีกร้านก็คือร้าน
หยวนเซียง
หนีฟางเฟยหยุดฝีเท้าลง หันไปหาหลี่รุ่ยหลินซึ่งอยู่ข้างกาย “ข้าอยาก
ไปดูเครื่องหอมของสองร้านนี้สักหน่อย ใต้เท้าทั้งสองก็...”
“ข้าก็อยากดูเครื่องหอมด้วย” เยี่ยหงเหรินรีบเอ่ยขานรับอย่างคึกคัก
กระตือรือร้นทันที
หลี่รุ่ยหลินได้ยินก็ส่ายศีรษะเบาๆ ช่างเป็นพวกที่ไม่รู้จักดูสถานการณ์
จริงๆ ไม่เห็นหรือว่าพวกนางนายบ่าวอยากจะเดินดูกันเอง? แม่นางหนีอาศัย
อยู่ที่เรือนพักตากอากาศมานานปี บัดนี้พอได้เห็นร้านเครื่องหอมของตระกูล
ตัวเองแล้วอยากจะเข้าไปเดินดูก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา เขาจะเข้าไปยุ่งอันใด
อีกเล่า? ไม่แปลกที่ไห่ถังจะกลอกตาใส่เขา มือก�าเป็นหมัดแน่นในทันใด
ทว่า...สายตาของหลี่รุ่ยหลินกลับไปอยู่บนใบหน้าของหนีฟางเฟย ใบหน้า
ของนางช่างดึงดูดสายตาคนเสียเหลือเกิน ถ้าหากปล่อยให้พวกนางเดินเล่นกันเอง
เขามิอาจวางใจได้จริงๆ...เขารีบตัดสินใจทันที ครั้นแล้วมองไปรอบๆ ถนน
เส้นนี้ก่อนชี้ไปยังโรงน�้าชาที่อยู่ห่างจากร้านเครื่องหอมสองร้านนี้ไปเพียงสามร้าน
“พวกข้าสามคนจะไปนั่งดื่มชาที่นั่น แม่นางหนีก็ค่อยๆ เดินชมไปเถิด”
“เช่นนี้ออกจะรบกวนพวกท่านมากเกินไป ถ้าหากพวกท่านผู้บัญชาการ
อยากจะไปเดินดูสิ่งใดก็ไปกันก่อนเลย หรือว่าเหนื่อยแล้วอยากจะกลับเรือนก็ได้
เอาเป็นว่าหลังจากพวกเราออกมาแล้ว ถ้าไม่เห็นพวกท่าน พวกเรานายบ่าวก็
จะตรงกลับบ้านเช่าทันที” หนีฟางเฟยเอ่ยแนะน�า
นางไม่อยากให้พวกเขารอนาน ทว่าไม่เพียงแค่หลี่รุ่ยหลิน แม้กระทั่ง
เยี่ยหงเหรินก็ไม่ยินยอมเช่นเดียวกัน อย่างไรเสียพวกเขาก็มิได้อยากเดินดูสิ่งใด
อยู่แล้ว และก็ไม่อยากกลับเรือนด้วย ดังนั้นถึงแม้หลี่รุ่ยหลินจะเอ่ยตกปากรับค�า
แต่ในใจก็คิดเอาไว้แล้วว่าจะรอจนกว่าพวกนางเดินชมทั้งสองร้านเสร็จ
ไม่นานนักพวกหนีฟางเฟยนายบ่าวก็เดินเข้าไปในร้านหยวนเซียง
ทั้งสามล้วนรู้ดีว่านี่เป็นร้านสาขาของร้านเครื่องหอมสกุลหนีอันมีประวัติยาวนาน
