Page 72 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 72
โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
70 โฉมงำ
ตามอยู่ด้านหลัง ส่วนห้องที่ดูธรรมดาเรียบง่ายแห่งนี้ ข้าวของเครื่องใช้
เครื่องตกแต่งÀายในห้องกลับเป็นของชั้นเลิศทั้งสิ้น หลายปีที่ผ่านมานี้คุณหนู
แวะมาเยือนที่นี่ใน°านะแม่นางซีเหยียนหลายสิบครั้งแล้ว ทุกครั้งที่มาก็จะสรรหา
ของใช้มาให้แม่นมเพิ่มเติมเสมอ
เสี่ยวเหลียนไม่เคยมาที่นี่ แต่นางก็รู้ว่าหญิงชราผู้นี้เป็นแม่นมของ
คุณหนู และนอกจากคุณหนูแล้ว หญิงชราก็เป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าใครบางคน
ได้ท�าเรื่องสกปรกโสมมอันใดเอาไว้
เสี่ยวเหลียนกับไห่ถังรินน�้าชาให้ทั้งสอง จากนั้นถอยออกไปนอกห้อง
ปิดประตูลงอย่างแผ่วเบา
แม่นมชรากุมมือหนีฟางเฟยเอาไว้ เอ่ยทักทายไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ
หยาดน�้าตาบนดวงหน้าเพิ่งจะหยุดลง แต่Àายใต้การปลอบโยนด้วยน�้าเสียง
นุ่มนวลของหนีฟางเฟย หลังจากนางดื่มน�้าชาเข้าไปหนึ่งอึกก็เริ่มเอ่ยพูดด้วย
น�้าตาที่เอ่อคลอ “คุณหนูน้อยยิ่งโตก็ยิ่งเหมือนคุณหนู แต่ว่าตรงหว่างคิ้วกลับ...”
พอนึกถึงนายเขยที่มิได้ปกป‡องคุณหนูให้ปลอดÀัย หยาดน�้าตาของแม่นมชราก็
ท�าท่าจะหลั่งรินลงมาอีกครา
หนีฟางเฟยแย้มยิ้มพลางใช้นิ้วจิ้มไปที่หว่างคิ้วของตัวเอง “ข้ารู้ว่าตรงนี้
เหมือนท่านพ่อมาก ยามต้าจ่างกงจู่เห็นข้าก็จงใจท�าเป็นมองไม่เห็น เอ่ยถึงแต่
ส่วนที่ข้าเหมือนกับท่านแม่” ส�าหรับเรื่องนี้นางก็รู้สึกว่าต้าจ่างกงจู่ล�าบากใจมาก
เช่นเดียวกัน
แม่นมชราเอ่ยสะอึกสะอื้น “โชคดีที่มีต้าจ่างกงจู่อยู่ คุณหนูจึงเติบใหญ่
ขึ้นมาได้ ต่อให้ข้าตายไป ข้าก็เบาใจแล้ว”
“ไม่ได้ แม่นมจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป ท่านยังไม่ได้เห็นเสี่ยวหนีซื่อ ถูกจับ
20
มาลงโทษตามก®หมาย ยังไม่ได้เห็นข้าทวงคืนทรัพย์สินของสกุลหนีกลับมาเป็น
ของตัวเองเลย โดยเฉพาะร้านหยวนเซียง” น�้าเสียงของนางแปรเปลี่ยนเป็น
20 ธรรมเนียมการเรียกขานสตรีที่แตงงานแลวของจีนจะใชคําวา ‘ซื่อ’ (แปลวานามสกุล) ตอทายนามสกุลเดิม
ของสตรี บางครั้งอาจเพิ่มนามสกุลของสามีไวหนาสุดเพื่อระบุใหชัดเจน