Page 73 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 73
หยำงกวงฉิงจื่อ
หยำงกวงฉิงจื่อ 71
เคร่งขรึมขึ้นมาทันใด
“ใช่ๆ แม่นมเลอะเลือนไป ข้าต้องเห็นสิ่งเหล่านี้ก่อนถึงจะตายตาหลับ
จะได้ไม่เสียแรงที่เมื่อปีนั้นคุณหนูประคองลมหายใจเฮือกสุดท้ายสั่งให้คุณหนู
น้อยมาบอกความจริงกับข้า หาไม่แล้วยายแก่อย่างข้าถูกขายออกนอกคÄหาสน์
ไปแล้วอาจจะยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใดเลยก็ได้” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องราวเมื่อปีนั้นแม่นม
ก็ก้มหน้าร�่าไห้ออกมา
หนีฟางเฟยนิ่งเงียบลงเช่นเดียวกัน
สกุลหนีเป็นวาณิชหลวง เป็นตระกูลท�าเครื่องหอมชื่อดังแห่งเมืองหลวง
ท�ากิจการค้าเครื่องหอมมาถึงสามรุ่น ทว่าตระกูลสายหลักกลับมีสมาชิกน้อยลง
ทุกรุ่นๆ เมื่อปีนั้นสกุลหนีมีสมาชิกวงศ์ตระกูลอยู่เพียงสองบ้าน และเพราะญาติ
ผู้ใหญ่เสียชีวิตลงหมดแล้วจึงถือว่าแยกบ้านกันตั้งนานแล้ว
บ้านใหญ่มีมารดาของนางเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียว บ้านรองมีบุตรชาย
สามคนบุตรสาวหนึ่งคน ทว่าบ้านใหญ่กลับได้รับสืบทอดมรดกมากกว่าครึ่งของ
สกุลหนี จึงจ�าเป็นต้องประกาศหาเขยแต่งเข้าให้กับมารดานางซึ่งเป็นบุตรสาว
เพียงคนเดียว หลังจากนั้นก็ให้ก�าเนิดนางออกมา
มิคาด ครั้งหนึ่งยามที่ท่านตาท่านยายออกไปท่องเที่ยวรถม้ากลับพุ่ง
ตกเหว พวกท่านจึงเสียชีวิตกันทั้งคู่ มารดาเศร้าโศกปานจะขาดใจ ล้มป่วย
ขึ้นมากะทันหัน อาการป่วยทรุดลงเรื่อยๆ ช่วงเวลาที่ได้สติก็น้อยลงทุกที
นางซึ่งอายุยังน้อยหวาดกลัวยิ่งว่ามารดาจะสิ้นชีวิตจึงดึงดันจะอยู่เป็น
เพื่อนมารดาในห้อง ไม่อยากห่างไปไหนแม้แต่เสี้ยวขณะ แต่ว่าบิดาสั่งให้นาง
ออกไป ทุกคนต่างก็ต้องการให้นางออกไป บอกว่ากลัวนางจะป่วยตามไปด้วย
บังคับพานางออกมาจากห้องของมารดาให้จงได้ ไม่ว่านางจะร้องไห้โวยวายอย่างไร
ก็ไม่เป็นผล
ต่อมาในยามราตรีของวันหนึ่ง นางแอบปีนหน้าต่างออกไปจากห้องแล้ว
ใช้วิธีเดียวกันเข้าไปในห้องของมารดา มองดูมารดาที่ก�าลังนอนหลับสนิทพลาง
ร�่าไห้ หลังจากนั้นนางกลัวจะมีคนมาตามหาจึงแอบอยู่ใต้เตียง คิดอย่าง
ไร้เดียงสาว่าขอแค่มารดาตื่นขึ้นมา นางก็สามารถขอร้องมารดากับบิดาให้นาง
