Page 66 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 66
โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
64 โฉมงำ
เจ้าคะคุณหนู ข้ากล้าเอาเรื่องของท่านไปคุยที่ไหนกัน”
ทว่านางก็ยังถูกไห่ถังล้อเลียนอย่างหนักอยู่ยกใหญ่ Àายในห้องเต็มไป
ด้วยเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนาน
วันต่อๆ มาเสี่ยวเหลียนก็ไม่กล้าจับคู่ให้ใครหรือคิดจะท�าตัวเป็นแม่สื่อ
ซี้ซั้วอีก
วันนี้คนกลุ่มใหญ่มาถึงอ�าเÀอที่คึกคักมั่งคั่งแห่งหนึ่ง เนื่องจากก่อน
หน้านี้ค่อนข้างรีบเร่งเดินทาง เยี่ยหงเหรินจึงควบอาชาไปยังข้างรถม้าของ
หนีฟางเฟย แนะน�ากับนางผ่านหน้าต่างว่าให้หยุดพักผ่อนสักสองวัน ท�าให้
หลี่รุ่ยหลินกลอกตาใส่เขาทันที จริงๆ แล้วพวกเขายังมีเรื่องส�าคัญต้องรีบไปท�า
อีกนะ
สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือ หนีฟางเฟยกลับเอ่ยปากเห็นพ้อง “ข้าก็
คิดแบบเดียวกัน รู้สึกกว่าจะเดินทางมาถึงที่นี่เหนื่อยล้ายิ่ง ท่านผู้บัญชาการ หยุด
พักสักสองวันได้หรือไม่”
หลี่รุ่ยหลินจดจ้องดวงหน้าที่เจือความอ่อนล้าเล็กน้อยของนางอย่าง
แน่วนิ่ง ในใจพลันรู้สึกปวดแปลบขึ้นมาเล็กน้อย ท�าให้เขาเอ่ยออกมาอย่าง
ไม่ต้องหยุดคิด “เช่นนั้นก็พักสักสามวันเถิด ถึงอย่างไรระยะทางไปเมืองหลวงก็
เหลืออีกเพียงครึ่งเดือนเท่านั้น”
หนีฟางเฟยแย้มยิ้มพลางพยักหน้า ขบวนรถม้าเคลื่อนเดินต่อไป
จากนั้นนางก็สั่งให้ผู้คุ้มกันเยี่ยหาที่พักค้างแรม
เยี่ยหงเหรินควบม้ามาอยู่ข้างกายสหายรักอย่างช้าๆ มองดูเขาด้วย
ใบหน้าฉงนสนเท่ห์ ครั้นแล้วก็ค่อยๆ ลดความเร็วให้ช้าลง เคลื่อนตัวไปพร้อมๆ
กับกู่เทียนที่บังคับรถม้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะชี้ไปยังหลี่รุ่ยหลินที่อยู่ด้านหน้า
“เมื่อครู่เจ้าฟังอันใดออกหรือไม่”
“อืม แม่นางหนีต้องการจะพักแค่สองวัน แต่ท่านผู้บัญชาการกลับให้พัก
เพิ่มอีกวัน” กู่เทียนตอบอย่างซื่อตรง
เยี่ยหงเหรินถลึงตาใส่กู่เทียน “นี่มันใช่ประเด็นหรือ”
พอเห็นว่าบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความสับสนงุนงง
