Page 55 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 55
หยำงกวงฉิงจื่อ 53
หยำงกวงฉิงจื่อ
เข้ามาประสานมือค�านับ “ใต้เท้าหลี่ ใต้เท้าเยี่ย”
“เหอผิง ที่นี่ไม่มีผู้อื่น เจ้าพูดตามสะดวกก็พอ ข้ากับรุ่ยหลินเพิ่งจะผ่าน...”
เยี่ยหงเหรินก�าลังจะเล่าเรื่องน่าอกสั่นขวัญแขวนที่ศาลให้เขาฟังอย่าง
ตื่นเต้นคึกคัก แต่ว่าหลี่รุ่ยหลินกลับยื่นมือออกไปตัดบทเขาทันที แล้วหันไปหา
เหอผิงซึ่งเป็นผู้ใต้บัญชาที่ท�างานเพื่อองค์รัชทายาทเช่นเดียวกัน “ระหว่างทางมา
ที่นี่คงไม่ได้เกิดเรื่องอันใดขึ้นใช่หรือไม่”
แม้ว่าเหอผิงจะนึกสนใจใคร่รู้เรื่องที่เยี่ยหงเหรินก�าลังจะเล่า แต่เรื่อง
ต่างๆ ก็มีความส�าคัญมากน้อยต่างกันไป เขาเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังว่า
“เรียนใต้เท้า ไม่มีเรื่องอันใดเกิดขึ้นขอรับ เพียงแต่เถี่ยรั่วเชียนรู้ว่ายากจะหนี
เคราะห์Àัยพ้นจึงพยายามหาโอกาสฆ่าตัวตายหลายครั้ง เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องขึ้น
ระหว่างทางมานี้เลยสั่งให้คนป‡อนยานอนหลับไว้ขอรับ”
“ไม่มีใครรู้ว่าเขาถูกพวกเจ้าพาตัวมา?” เขาถามอีกครั้ง
“ลูกน้องทุกคนท�าตามที่ใต้เท้าสั่ง ให้คนคอยจับตาดูอยู่ที่จวนสกุลเถี่ย
ตอนนี้ยังไม่มีผู้ใดรู้ว่าหลงจูใหญ่ประจ�าเจียงหนานขององค์ชายสามถูกพวกเรา
จับตัวไปอย่างลับๆ ขอรับ” เหอผิงÀาคÀูมิใจยิ่ง
หลี่รุ่ยหลินพยักหน้า เถี่ยรั่วเชียนเป็นพวกมักมากในกาม มีอนุÀรรยา
อยู่นอกบ้านมากมาย ทั้งยังมีชู้รักที่เก็บซ่อนเอาไว้อีกมาก กว่าจะถึงยามที่สกุล
เถี่ยสังเกตเห็นความผิดปกติก็อาจจะอีกหลายเดือนให้หลัง เถี่ยรั่วเชียนคงจะ
ถูกส่งตัวถึงเมืองหลวง โดนสอบสวนทรมานให้บอกรายชื่อผู้ที่อยู่เบื้องหลัง
การลักลอบค้าใบอนุญาตค้าเกลือของเขาออกมาแล้ว “ดีมาก พวกเจ้าเดินทาง
มาคงจะเหนื่อยแย่แล้ว ไปแจ้งคนอื่นๆ ว่าวันนี้ให้นอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่
พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันแต่เช้า”
“ขอรับ” เหอผิงประสานมือพร้อมพยักหน้า หลังจากนั้นถอยออกไปจาก
ห้อง
หลี่รุ่ยหลินลุกขึ้นยืน ครั้นแล้วก็เห็นเยี่ยหรงเหรินขมวดคิ้วจ้องมองเขา
อยู่ “มีเรื่องอันใด”
“จะออกเดินทางตั้งแต่พรุ่งนี้เลย? เจ้าจะไม่รอสามวันค่อยกลับหรือ”
