Page 16 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา
P. 16
เข้าใจนะ?”
คิ้วของโอมิกระตุกกึก แม้จะเพิ่งพูดล้อเลียนอีกฝายไปหยกๆ
แต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่า เมื่อมีค�าสั่งย้าย ข้าราชการก็ต้องปฏิบัติตาม
และเดิมทีนี่ก็เป็นการย้ายที่ตัวเขาเองปรารถนาด้วย
ซากาอิถึงกับเตือนเรื่องนั้น ความหมายที่เตือนก็มีอย่างเดียว
ซากาอิจ้องมาด้วยนัยน์ตาเรียวเล็ก แต่สุดท้ายก็เสสายตาไป
ทางอื่นเล็กน้อย เมื่อเห็นอากัปกิริยาที่สื่อว่านายห้ามถามหรือมี
ปฏิกิริยาอะไรทั้งนั้น โอมิก็ได้แต่หลุบตาลงแล้วตอบว่า
“ทราบแล้วครับ เรื่องค�าสั่งย้าย ถ้าก�าหนดช่วงเวลาแน่นอน
เมื่อไรก็รบกวนติดต่อผมด้วยนะครับ เพราะผมต้องเตรียมตัวย้าย
ที่อยู่ด้วย”
“อืม...ว่าแต่หมู่นี้นายเป็นอย่างไรบ้าง”
น�้าเสียงของซากาอิฟังดูสบายๆ เหมือนทุกครั้งที่พูดคุยเรื่อง
สัพเพเหระ ทว่าแววตาก็เปลี่ยนไปจากเมื่อครู่อีก โอมิจึงรู้สึกสงสัย
เกิดอะไรขึ้นกันนะ
เขาอ้าปากพูดโดยปรับท่าทีให้เป็นการเป็นงาน แม้จะยังไม่
เข้าใจเหตุผลก็ตาม
“ในท้องที่ที่ผมดูแลไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษนะครับ
เพราะถ้าอะไรแปลกไป ทุกคนก็จะสังเกตเห็นทันที มีหน่วยอาสาสมัคร
ระวังภัยมาให้ความร่วมมือในการลาดตระเวนเลยทีเดียวครับ”
พอโอมิเสริมว่าเพราะในช่วงหนึ่งปีกว่าๆ มานี้ ทุกคนตื่นตัว
กับเหตุร้ายเพิ่มขึ้นมากทีเดียว ซากาอิก็พยักหน้า
14 ตราบที ่ หัวใจเพรียกหา
