Page 21 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา
P. 21
เขาอ้างกับตัวเองว่าอย่างนั้น และลังเลที่จะบอกซากาอิผู้รู้
เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นละเอียดกว่ามาโดยตลอด อย่างไรสักวันคงต้อง
เล่า แต่ก็อยากผัดวันประกันพรุ่งให้ได้มากที่สุด
“ว่าแต่เรื่องสัพเพเหระแบบนี้ คุณแค่โทรมาบอกกริ๊งเดียวก็พอ
ใช่ไหมล่ะครับ”
“นั่นก็ใช่อยู่หรอก...”
“คุณถามหยั่งเชิงผมมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว คงไม่ได้มาบอกเรื่อง
ค�าสั่งย้ายอย่างเดียวสินะครับ อุตส่าห์เรียกผมมาแบบนี้ น่าจะมีเรื่อง
อะไรใช่หรือเปล่าครับ”
เมื่อเห็นโอมิเจตนาเปลี่ยนเรื่องอย่างเห็นได้ชัด ซากาอิเพียง
ถอนหายใจหน้าขื่น ไม่ซักไซ้ไปมากกว่านั้น เขาหรี่ตาที่เดิมทีก็เล็ก
อยู่แล้วอย่างคลางแคลง จากนั้นยกมือเสยผมสีอ่อน
“...เออ ก็ตามที่นายว่านั่นละ เรื่องนี้คือประเด็นหลัก”
ซากาอิพึมพ�าแล้วหยิบรูปถ่ายหน้าคนใบเล็กจากอกเสื้อ เป็น
รูปหันหน้าตรงของผู้หญิงสวมแว่นที่ท่าทางเป็นคนจริงจังอย่างยิ่งยวด
คงเป็นรูปถ่ายส�าหรับติดบัตรหรืออะไรสักอย่าง
“รูปใครหรือครับ”
“เป็นคนที่หายตัวไปเมื่อวันก่อน เธอชื่อนางาทานิ โยโกะ เป็น
ครูของโรงเรียนกวดวิชาส�าหรับนักเรียนประถมและมัธยมต้นที่ชื่อ
‘โรงเรียนกวดวิชาฮิโนเดะ’ โรงเรียนตั้งอยู่ในเมืองนี้นี่แหละ”
โอมิมองรูปถ่ายอย่างพินิจพิเคราะห์ ซากาอิเริ่มอธิบาย
รายละเอียดพร้อมกับเปดสมุดที่จดเนื้อหาจากการสอบถามข้อมูล
19
