Page 22 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา
P. 22
เอาไว้
“เธออายุสามสิบแปด เป็นครูที่จริงจังและกระตือรือร้นในการ
ท�างาน แต่อยู่มาวันหนึ่งก็หยุดงานโดยพลการ ความที่ปกติเธอไม่
เคยไปท�างานสายด้วยเหตุผลอื่นนอกเหนือจากอุบัติเหตุจราจรหรือ
รถไฟล่าช้า เพื่อนร่วมงานก็เลยไปหาที่บ้านเพราะเป็นห่วงว่าเธออาจ
ล้มปวย”
ทว่าเพื่อนร่วมงานโทรศัพท์ไป เธอก็ไม่รับสาย ห้องอะพาร์ตเมนต์
ที่เธออาศัยอยู่คนเดียวก็ไร้วี่แววว่ามีใครอยู่ คนที่ท�างานคาดการณ์ว่า
เธออาจล้มปวยกะทันหันจนต้องเข้าโรงพยาบาล แต่ผ่านไปหลายวัน
ก็ยังไม่มีการติดต่อมาถึงที่ท�างาน คนข้างห้องที่เห็นเพื่อนร่วมงานไป
หาเธออีกครั้งจึงติดต่อเจ้าของอะพาร์ตเมนต์
“แล้วเป็นอย่างไรต่อครับ”
“เจ้าของอะพาร์ตเมนต์น่ะสนิทสนมกับผู้เช่า ถือว่าแปลกส�าหรับ
สมัยนี้ เจ้าตัวแปลกใจเหมือนกันที่หมู่นี้ไม่เห็นคุณนางาทานิ ก็เลย
ลองเข้าไปดูในห้องพร้อมเพื่อนร่วมงาน ซึ่งสภาพห้องก็ไม่ได้รกรุงรัง
เป็นพิเศษ”
เมื่อเห็นว่านางาทานิ โยโกะหายตัวไปกะทันหันโดยไม่มีการ
เตรียมความพร้อม เช่น เก็บกวาดข้าวของเป็นพิเศษ ใครๆ จึงสงสัย
ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากได้รับแจ้งเหตุจากเจ้าของอะพาร์ตเมนต์
น้องชายที่เป็นคนค�้าประกันห้องก็เลยไปปรึกษาทางต�ารวจ
“พอต�ารวจสืบสวนตามที่ได้รับการติดต่อจากน้องชาย ก็
พบว่ามีการถอนเงินจากบัญชีธนาคารของคุณนางาทานิหลายครั้ง
20 ตราบที ่ หัวใจเพรียกหา
