Page 11 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา

ให้นอนในมุมหนึ่งของห้องขยับตัวอย่างเชื่องช้า เมื่อได้กลิ่นคล้าย
ข้าวหุงเสร็จใหม่ๆ ลอยมา เธอก็ถอนหายใจดังเฮ้อ
“ไม่เห็นจะดูดนมสักเท่าไรเลย ไหงฉี่บ่อยนักล่ะเนี่ย”
ทันทีที่เธอพูดด้วยน�้าเสียงปนหงุดหงิด เสียงร้องแอๆ ก็ยิ่ง
ดังขึ้นๆ เป็นสัญญาณบ่งบอกความไม่พอใจอย่างชัดเจน เพลง
กล่อมเด็กที่มีเสียงคลื่นแทรกใช้ไม่ได้ผล หากไม่มีใครเลี้ยงก็ตาย
แต่เด็กทารกคนนี้ก็ยังเอาแต่เรียกร้องความสนใจว่าตัวเองอยู่ตรงนี้
หญิงในห้องเอามือเกี่ยวสายเกาะไหล่ของชุดชั้นในบางเบาที่
ขอบเยินแล้วกลับขึ้นมาบนไหล่อย่างร�าคาญใจ จากนั้นก็คลานเข้าไป
ชะโงกดูในผ้าห่อเด็กเพราะขี้เกียจลุก
นิ้วเรียวของเธอแตะล�าคอเล็กจ้อยที่ใช้มือเดียวก็น่าจะก�ามิด
ไม่ถึงกับต้องบีบคอให้ตายหรอก ทารกที่คอยังไม่ตั้งนั้นแค่กอดแรงๆ
สักหน่อย ชีวิตก็คงปลิดปลิวได้อย่างง่ายดายแล้ว
แอ แอ แอ ทารกน้อยอาจสัมผัสได้ถึงความคิดของเธอจึงยิ่ง
ร้องจ้าขึ้นอีก คนอาศัยข้างห้องทุบผนังมาแล้ว เธอหันไปตวาดใส่ว่า
“หนวกหูน่า!”
เธอเดาะลิ้นแล้วเขม้นมองทารกที่ฉี่ราด เห็นแก้มขาวกับดวงตา
สีอ่อน ความรู้สึกเสียใจในภายหลังและความส�านึกผิดอย่างรุนแรง
รวมทั้งความเกลียดชังรื้นขึ้นมาในใจ ถ้าไม่มีเด็กคนนี้สักคน ปานนี้
เธอคงมีอิสระและมีชีวิตที่สุขสบายกว่านี้ ไม่ต้องปล่อยให้ผู้ชายลูบ
ขาอ่อนที่ร้านตอนกลางคืนหรือเมาค้างจนหัวแทบแตกเป็นเสี่ยงเพื่อ
หาค่านมแบบนี้หรอก

9