Page 29 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา
P. 29
3
ใชความบังเอิญหรือพรหมแอบลิขิต ไมเคยเชื่อเลยวาจะไดมีโอกาสพบ
กับเธอคนนั้นอีกครั้ง ไมเคยคิดจริงๆ หากแตตรงหนาเขาคือเธอคนนั้น เธอกําลังตัก
อาหารตรงซุมอาหารจนพูนจาน เธอคงเปนผูหญิงชอบกิน กินเทาไรก็ยังหุนดี บอบบาง
อยูดี ปกติผูหญิงไฮโซแบบเธอตองควบคุมอาหาร กินคลีน รักสุขภาพ หากแตภาพที่
เห็นหญิงสาวสนุกสนานกับการกินราวกับนกนอยเริงระบํา
“สวัสดีครับ” คนตัวใหญในชุดสูทหรูกาวไปยืนซอนหลังคนสวยในชุดเปดไหล
เผยเนื้อแผนหลังขาวผอง พรอมกลาวทักทาย
“อุยยย แมหกตกกระจาย” หญิงสาวในชุดเดรสยาวคลุมเขาเปดไหลสีฟา
นํ้าทะเลตกใจกับเสียงที่ดังอยูดานหลัง จึงหันขวับไปทันใดในขณะมือจิ้มเคกพอดีคํา
เขาปาก ชิ้นเคกหลนจากมือเมื่อเห็นคนที่ไมคิดจะไดเห็นไมวาโอกาสใดๆ เธอเพิ่งนึกถึง
เขากอนจะมางานเลี้ยงหรูแหงนี้ ตรงหนาเธอคือ...เขา คุณชายตรัยคุณ
ครีมเคกติดแกมหญิงสาว คุณชายมองเห็นแลวกลั้นยิ้ม ยกมือยื่นไปตรงหนา
เธอ สาวสวยเอนกายหนี ไมรูวาเขาจะทําอะไร คิดจะลวนลามกันกลางงานที่ผูคนมี
ระดับรายลอมตอนนี้นะหรือ
“เออ...คุณชายจะทําอะไรคะ” เสียงที่เปลงถามสั่นหนอยๆ
“นิ่งๆ สิครับ” สีหนาเธอชางนาเอ็นดู เขากลั้นยิ้มพึงพอใจ นารักดีจังผูหญิงคนนี้
ใจดารินทรสั่นสะทานราวกับแผนดินไหวที่ญี่ปุน จูๆ เขาโผลมาหนาตาเฉย
หรือมันเปนปกติของคนสังคมสูงในการไปปรากฏตัวตามงานตางๆ งานนี้เปนงานเลี้ยง
นัดพบปะสังสรรคของนักธุรกิจ ไมใชงานของคนมีเชื้อมีแถว หรือวาเขาเปนนักธุรกิจที่
ถูกเชิญมารวมงาน วาแตตอหนาเขาเธอเรียบรอยดีหรือยัง หญิงสาวตกใจกมสํารวจ
มองตัวเอง ลืมมือที่ยื่นมาตรงหนาฉับพลัน