Page 28 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา
P. 28
26 ม น ต ร ด า ริ ก า
“ออโต เรสซิ่งของผมฟนกําไรหลายหมื่นลานในไตรมาสที่สอง ผมคอนขาง
ดีใจมากๆ” คุณชายอวดภูมิ ไมรูหรอกบริษัทนายฝรั่งขาดทุนหรือกําไร งานนี้เขามา
อวดความรวยกันไมใชหรือไง เขาก็ตองอวดบางสิ
“คุณมาจากออโต เรสซิ่งหรือครับ”
“ครับ ใชเลยทีเดียว ผมเปนหุนสวนกับคุณไบรอันครับ”
“ออ...คุณไบรอัน ผมรูจักดีเลยละ เขาเปนนักธุรกิจหนุม เกงมากเลยนะ
ครับ บุกตลาดในเมืองไทย พารถหรูเขามาตีตลาดความหรูหราในเมืองไทยเทียบกับ
เจาอื่นไดสบาย”
“ออครับ ผมภูมิใจในหุนสวนของผมคนนี้มากเลย”
“คุณมาถือหุนนานหรือยังครับ ผมเพิ่งทราบวาคุณไบรอันมีผูถือหุนรายใหม
เห็นหนาใหมๆ เชื่อวาคงเปนรายใหม เอาตรงๆ ผมยังไมรูจักคุณเลย ชวยแนะนําตัว
หนอยไดไหมครับ”
“ผมเออ...คุณชาย ตรัยคุณครับ”
“เปนคุณชายเสียดวย ผมปรัชญนะครับ ยินดีที่ไดรูจักคุณชาย” คนชื่อปรัชญ
เขาใจไปทางเขาเปนคุณชาย ขอบคุณแมแตวที่ชวยตั้งชื่อดีๆ แกเขา “หวังวาเราจะ
ไดมีโอกาสพบเจอกันในงานเลี้ยงบอยขึ้น ผมเคยสนใจธุรกิจดานนี้อยูเหมือนกัน ดู
มันทาทายดีนะครับ”
“ออครับ เชนนั้นผมขอตัวกอนนะครับ ตองไปพบผูใหญทานอื่นอีก” กอนจะ
ลงลึกมากไปกวานี้ เขาควรชิ่งออกมา
“ไดครับได ไวเจอกัน” นักธุรกิจชื่อปรัชญถึงขนาดคอมศีรษะใหกับคุณชาย
เขาแอบยิ้มอยางสุขสันตอยูในใจ งานหรูดี คนมารวมงานเปนชนชั้นสูงกับบรรดา
นักธุรกิจมีชื่อเสียงที่เขาไมรูจัก
อยางนอยก็รูจักหนึ่งคนเมื่อกี้ คุณปรัชญ ชางเถอะ เขาจะทําธุรกิจอะไรคุณชาย
ไมสนใจ เปาหมายเขาคือกลุมผูหญิงสาวสวยดูหรูและแพงกลุมนั้นมากกวา
ฉับพลันสายตาคมกริบเห็น...บางสิ่ง ปลายเทาที่กาวเดินชะงักหยุด
นิ่งทันใด