Page 25 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา
P. 25
23
พิ มพ ชนก
แนะนําคุณชายใหกับเพื่อนๆ ไดรูจัก ทุกคนตางเขาใจตรงกัน กมหนาพินอบพิเทา นึก
วาคุณชายจากวังเทวพรหมมาเยี่ยมชมอูที่มีแตคราบสกปรกของนํ้ามัน ซากรถยนต
เต็มรานไปหมด เศษเหล็ก เศษนอต ความรกจิปาถะ ถือเปนเขตตองหามพวกไฮโซ
แตคนระดับคุณชายกลับมาเยือน
“เชื้ออะไรวะ”
“ถามได เชื้อเอดสมั้ง เชื้อเจาสิวะ”
“ก็แคชื่อ ไมไดทําใหคนเขาใจผิดหรอก” ยกเวนอยูคนหนึ่ง ความเขาใจผิด
ของเธอทําใหตองไหลตามนํ้า หากแตเชื่อวาคงไมไดมีโอกาสพบกันอีก
เธอเปนนักธุรกิจบานคนรวย สวนเขาแคชนชั้นแรงงานรากหญา โอกาสพบ
กันแทบไมมีเลย วันนั้นเปนความบังเอิญหรือพรหมลิขิต เขาไมอาจคิดเขาขางตัวเอง
หากแตภาพความสวยใสนารัก รวมไปถึงความเปนคนมีเงินชางหอมหวนดึงดูดใจ
คุณชายนึกถึงเธอขึ้นมาทันใด แหงนมองเครื่องบินบินผานเหนือศีรษะ เขาก็
คงเปนไดแคนี้ แหงนมองเครื่องบินไปวันๆ
“นั่นแกจะไปไหนเจาชาย” เจาชายในความหมายของนางแตวคือเรียก
ลูกชาย ไอชาย เจาชายไมไดหมายถึงเจาชายในวังมีเชื้อเจาเชื้อพระวงศอะไร
ทํานองนั้นทั้งสิ้น
“คุณชายก็พอแม” คุณชายหันมาทางแม ยิ้มเจาเลหแกมขบขัน
“ฉันผิดเองที่ตั้งชื่อแกแบบนี้” เออ...ไมนาตั้งชื่อนี้ใหมันตั้งแตแรก เพราะ
นางแตวชอบดูละครมาก พอมีลูกก็ตั้งชื่อลูกตามสิ่งที่ตัวเองชอบ
“ผิดยังไงแม” ชื่อนี้ก็เหมาะกับคนหลออยางเขาแลวนี่ จะผิดอะไร ไมผิดนะแม
“ฉันเปนแมแทๆ ยังตองเรียกลูกวาคุณชาย ดูเหมือนเปนบาวรับใชลูกยังไง
ไมรู” ตั้งชื่อใหมันเองนี่ จะมาเศราอะไรตอนนี้ แลวชื่อนี่ละทําใหคนกมหัวเฉยเลย เปด
ชองใหคุณชายคิดอะไรบางอยาง
“แมจําไมไดหรือไง นายฝรั่งใหฉันเปนตัวแทนไปงานเลี้ยงคืนนี้ แหม...ยัง
ไมแก ลืมเร็วจัง”