Page 20 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา

18 ม น ต ร ด า ริ ก า
ไปไหม”
“เปนคําสั่งคุณหนูใครกลาขัดวะ ลองขัดสิ ไมรูอะไรปลิวบาง” เต็มเดือนรูสึก

ขนลุกเวลาที่คุณหนูโมโห โดยเฉพาะตอนมีเรื่องกับแมเลี้ยง
“ฉันตื่นเตนจังเลยแม งานนี้ตองมีคนรวยๆ แตงตัวสวยโกๆ เพียบเลยนะแมวา

ไหม” ดารินทรแสดงอาการตื่นเตน วันๆ อยูแตหลังครัวไมคอยไดไปไหน ยกเวนตอน
คุณหนูไมอยู หญิงสาวปลอมตัวเปนคุณหนูออกไปเที่ยวเลน
“แกคิดเรื่องนี้อีกแลวใชไหมดา” เต็มเดือนนึกวาลูกจะเลิกลมความคิดอยาก

มีผัวรวยไปแลวซะอีก
“โอย เรื่องธรรมดาไหม” สําหรับดารินทรถือวาเปนเรื่องปกติสําหรับเธอ แมยัง

ไมชินกับความเปนเธออีกหรือนี่
“วุย! ดาลูกเอ็งนี่มันหวังสูงจริงวะ” ไฉไลแหยปากมาทันใด หลอนไมชอบขี้หนา

ลูกสาวเต็มเดือน ดูลุกลี้ลุกลนอยูไมสุข อยางคราวกอนอยูหองซักผา ชอบหยิบเสื้อผา
คุณหนูมาทาบตัวเอง นัยวาคงอยากใสอยากเปนคุณหนู อยากมีวาสนาเปนลูกคนรวย

เต็มแก พวกสัญชาติคางคก อยากจะขึ้นวอ สงสัยไมรูฤทธิ์คุณหนูถึงกลาทําแบบนั้น
“หวังสูงอะไรนางไฉไล ก็แคตามไปรับใชคุณหนู”
“ปกติคุณหนูไมเคยใหใครตามไปรับใช ไมวาไปงานไหน ตั้งแตนางดาเขามา

อยู ไมรูออนอีทาไหน คุณหนูใหไปดวยเฉยเลย นี่นา...เลียเกงถึงไดขึ้นหมอ”

“มันก็ไมไดทุกงาน อยากลาวหาลูกฉัน”
“หรือไมจริง บทเรื่องมาก ใครๆ ตางรูดีคุณหนูนี่สุดยอดแคไหน นี่แกไปออน
คุณหนูอีทาไหนนางดา คุณหนูถึงยอมใหแกตามไปดวย”

“นี่แหละนา...อารมณอยากมีผัวเศรษฐี มันก็ตองอัป...อะไรนะแม อัปอะไรนะ
ที่เขาชอบพูดๆ กัน” มาลีกาวเขามาเสริมทัพกับไฉไลคนเปนแม

“อัปเกรดหรือเปลาวะ ขาก็ไมแนใจ คนอยางขาเรียนนอย แตรูจักเจียมตัว
นะเวย ไมเหมือนคนบางคน” พูดจบประโยคทั้งมาลีและไฉไลหัวเราะกันรวนเสียงดัง

นัยเยาะเยยถากถาง เปนการดาความไมเจียมกะลาหัวของดารินทรไปดวย
เหตุนี้แหละทําใหดารินทรตองการกาวออกจากสังคมที่เธอเคยอยู ถาเธอมี