Page 15 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา

13
พิ มพ ชนก
ที่เธอควรทํามากที่สุดคือตะโกนดังๆ วาทําสําเร็จแลว ทําใหครอบครัวสบาย ไมตอง
เปนคนรับใชตลอดชาติ หญิงสาวมุงมั่นในการถีบตัวเองออกจากคําวาขี้ขามากที่สุด

“แกเรียนจบมาไดแมดีใจ แมยังสํานึกผิดที่ไมไดสงแกเรียนใหจบ แกตองลําบาก
หาเงินเรียนเอง อยาหวังใหมากเลยดา”

“เอาเถอะแม ถาฉันทําสําเร็จเมื่อไหร แมจะเปนคนที่อยูขางๆ ในวันที่ฉัน
ประสบความสําเร็จ”
“เอา...เอา เพอไดเพอไป แมไมรูจะเอายังไงกับแกแลวดาเอย”

“นั่นสิแม มันก็ฝนเฟองไมจบไมสิ้น ไมอยูกับความเปนจริง” อัศนีเปรยขึ้นบาง
“แมกลัวสักวันเราจะเดือดรอนกันทั้งหมดสิวะ” กลัวเหลือเกิน กลัววันที่

คุณหนูมาเจอดารินทรที่แอบอางเปนคุณดารินทร เลิศลํ้าอมรทรัพย เต็มเดือนไดแต
ปลงและถอนหายใจในความฟุงซานของลูกสาว ไมนารับมันมาจากบานนอกเลย

ปลอยใหเปนสาวบานนอกซะก็สิ้นเรื่อง
ดารินทรไมสนใครจะวาอยางไร เธอมีความฝนเหมือนคนอื่นๆ หญิงสาวเดิน

ยิ้มหวานตาเปลงประกายความวาดหวังเขาหองสวนตัว ผลัดเปลี่ยนเสื้อผา แอบยองขึ้น
ตึกเพื่อนําขาวของของคุณหนูนิศากรไปเก็บเขาที่ กวาคุณหนูจะกลับจากตางประเทศ
ชุดคงซักแหงรีดเก็บเขาที่เดิมเรียบรอย สวนของชิ้นอื่นนําไปคืนกอน เทานี้ก็จบ

“วางใหดีๆ ละนางดา คุณหนูจําของของคุณหนูไดทุกชิ้น วางผิดที่ ผิดองศา มี

หวังแกไดตายแน ฉันเปนแมแกจะพลอยซวยไปดวย โทษฐานไมสั่งสอนลูก” เต็มเดือน
เฝาภาวนาอยาใหคุณหนูนิศากรผูวีนเหวี่ยง เจาระเบียบทุกกระเบียดนิ้วจับไดวา
นางดารินทรหยิบฉวยของไปใชเวลาเจานายไมอยู เต็มเดือนเอย! ทําไมถึงไมใจแข็ง

กับลูกใหมากกวานี้ ปลอยดารินทรทําตามใจอยูเรื่อย
“แม ถาฉันมีผัวรวยๆ บานเราก็จะสบายเนาะ” ดารินทรวนอยูกับความคิดนี้

อยางมั่นคง
“ฝนอีกแลวแก คนรับใชอยางเราคิดอะไรจนเกินตัวมันก็ไมดีนะ”

“เชื่อฉันสิแม สักวันฉันจะทําใหมันเปนจริง อยาประมาทฉันเชียว”
“ไอที่แกชอบอธิษฐานกับดาวตกนะนะ” แคมโนลมๆ แลงๆ ของเด็กสาว