Page 18 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา

2

คุณชายเคลื่อนรถเขาไปจอดเรียบรอยในโรงรถ ลงจากรถดวยทาทาง
สงางาม ยกมือกระชับจัดทรงเสื้อผาของตนเองกอนกาวเดิน แหงนมองบานหลัง

ใหญโตมโหฬารดวยความภาคภูมิใจ เผยยิ้มนอยๆ มุมปาก ยังไมทันเหยียบบันได
ขั้นแรก เสียงหนึ่งพลันดังขึ้น เทาชายหนุมชะงัก หันตัวไปทางเสียงนั้นทันใด

“หายหัวไปไหนมาทั้งวันไอตัวดี” ชายกลางคนในชุดคนสวนหิ้วเขงใสเศษหญา
เศษกิ่งไม ใบไม เปนเจาของเสียงทําใหคุณชายชะงัก

“เอารถไปเช็ก”
“แคเอารถไปเช็ก เอ็งตองแตงตัวเปนนายฝรั่งเลยหรือวะไอชาย”

“โธ...พอ หนาตาเจานายก็ตองรักษา ออกไปปอนๆ เขาจะเชื่อถือไหม พวก
ชางสมัยนี้มันก็ทําสงๆ แตถาเห็นบุญบารมี ขี้ครานจะเลียยันรองเทา” คุณชายให
เหตุผลขางๆ คูๆ กับพอ

“ขารูนะไอชาย เอ็งไมไดเอารถนายฝรั่งไปเช็กสภาพ แตเอ็งเอาไปขับอวดหญิง”

“อยาทํารูดีนาพอ ฉันเอาไปตรวจสภาพจริงๆ นายฝรั่งสั่งไวนี่ ฉันก็ตองรีบทําตาม”
“ขาจะพยายามเชื่อเอ็ง วาแต...เอ็งก็เปนชาง ทําไมไมเช็กเอง”
“อาวพอ ถาฉันเช็กเอง มันไมมีใบรับรองมาตรฐานการตรวจ ฉันตองใหชาง

ที่มีใบรับรองตรวจเช็กออกใบรับรองสิ ถึงจะเปนหลักฐานยื่นใหนายฝรั่งได นี่ฉันดูแล
ทรัพยสินใหนายนะ”

“ขาเถียงกับเอ็งก็ไมมีวันชนะ ไปๆ เปลี่ยนเสื้อผา เก็บของกลับบาน เที่ยวเอา
เสื้อผานายมาใส ระวังจะไมไดทํางานที่นี่”

“จา...พอ นายฝรั่งไมหวงหรอก ทานใจดีจะตาย ดูสิเสื้อผาของใชเต็มบาน วันๆ
หนึ่งกลับมาใชบางหรือเปลาไมรู ฉันเอาไปชวยใช เสื้อผามันจะไดไมเหม็นอับ” เหตุผล