Page 11 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา
P. 11
9
พิ มพ ชนก
ชีวิตประจําวันทําใหสั่ง “ชานมเย็นคะ คุณชายละคะชอบดื่มนํ้าอะไร”
“ผมตองนมชมพูครับ”
“นม...ชม...พู” นี่ใชเครื่องดื่มสําหรับมนุษยระดับชั้นคุณชายหรือ ดารินทรสงสัย
ยิ้มแหยสงใหคุณชาย “คุณชายดูไมถือตัวนะคะ ดื่มเครื่องดื่มธรรมดาชาวบานนี่เอง”
“เออ...” เขาชะงักไปนิดหนึ่ง เขาสั่งเครื่องดื่มอะไรผิดไป ในเมื่อชอบก็สั่งตาม
ชอบสิ ชายหนุมลอบคิดในใจ พรอมกับยิ้มแหยๆ เพราะลุคการแตงตัวทําใหเขาดู
ภูมิฐาน ฐานะสูงสินะ เอาละ มันใชเขาจริงๆ มันคือสิ่งที่เขาตองการ
การกาวออกจากบานวันนี้ทําใหเขาไดพบกับเธอ ผูหญิงที่เชื่อวาตนตามหา
มานาน เหมือนโชคชะตานําพาใหมาเจอกัน การเดินชนไมใชฉากในละครที่ถูกเซตขึ้น
มาใหคนดูอินและฟนไปกับบทบาท หากแตสําหรับเขาและเธอไดเจอกันในลักษณะนี้
ถาไมใชเนื้อคูจะเปนอะไรได ‘คุณหนูดาของผม’ เขาบาบิ่นมาก แอบเรียกหญิงสาว
ผูนารัก ลักษณะดีเขาตาแบบนี้ในใจ
ชายหนุมลุกเดินไปสั่งเครื่องดื่ม อาว รานนี้เด็กในรานไมมาบริการลูกคาหรือ
หญิงสาวมองไปรอบๆ มีปายติดไววาสั่งเครื่องดื่มเชิญที่หนาเคานเตอร คนเปนคุณชาย
นารักมาก ไมถือตัว เดินไปสั่งเอง เขาเปนคุณชายจากวังไหนกันนะ ทําไมถึงไดนารัก
นาใครซะขนาดนี้ ไมถือตัว ไมนั่งเชิดหนารอใหคนมาบริการ
ระหวางการดื่มชานมกับนมชมพู ทั้งสองแทบไมไดพูดคุยอะไรกันเลย คุณชาย
นึกขึ้นไดวาตัวเองควรวางมาดบาง เพื่อใหอีกฝายเชื่อถือในความเปนคุณชาย สวน
ดารินทรเปนหญิง แอบมีความวางตัวในแบบผูหญิงใหสมกับชุดสวยราคาแพงที่เธอ
สวมบนราง
“คุณจะกลับยังไงครับ” เขาเอยถามหลังจากนมชมพูพรองแกว ทั้งสองเงียบ
จนไมรูจะเอาเรื่องอะไรมาคุย นอกจากใชหลอดคนนํ้าแข็งในแกวฆาเวลา เขาควรชวน
เธอคุย
“ประเดี๋ยวคนรถที่บานจะมารับคะ”
“อยางนั้นหรือครับ” หรูหราสมเปนคุณหนู
“คะ...วาแลวดาขอโทร.ตามคนรถกอนนะคะ ไมรูแอบหลับหรือเปลา ปานนี้