Page 9 - อ่านฟรี มนตร์ดาริกา

7
พิ มพ ชนก
เขายกมือรับไหวแทบไมทัน ไมเคยมีคนไหวออนนอมแบบนี้ ดูเธอมีชาติตระกูล
กลับไหวผูชายที่เพิ่งพบ ไมรูจักมักคุนกันใดๆ มากอน แสดงวาทางบานสอนมาดี

เขายิ้มใหกับหญิงสาว เชื่อวาเขาพบกับรักแรกพบเขาแลวสิ...ดารินทร
เลิศลํ้าอมรทรัพย นามสกุลยาวแบบนี้ไมผิดความเปนทายาทเศรษฐีชัวร สวยสงา

แตงกายดูดีทุกกระเบียดนิ้วแบบนี้นาคบหา
“ถาไมรังเกียจ เราไปหาเครื่องดื่มดีๆ นั่งคุยกันไดไหมครับ ผมเลี้ยงเอง”
วันนี้ใจปามาก เสนอตัวเลี้ยงเครื่องดื่มแกสาวสวย

“เออ...คือ...” จะดีหรือเพิ่งรูจักเขา นัยหนึ่งมันตองดีสิ ผูชายชวนไปดื่ม ไมได
ชวนไปทําอยางอื่นที่ไมดีซะหนอย เอานา ไปเถอะ โอกาสดีแบบนี้ไมไดมีบอยๆ

“วาไงครับ ผมวาการที่เราไดมาเจอกัน คุณไมคิดหรือวาอาจจะมีใครตองการ
ใหเราไดพบกันในลักษณะแบบนี้ เราจะปลอยโอกาสดีๆ หลุดลอยไปหรือครับ ผมวา

เสียความตั้งใจของสิ่งที่อยากใหเรารูจักกันนะ”
เขาโยงใยไปถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือพรหมลิขิต ดูศักดิ์สิทธิ์นาเชื่อถือ ผูหญิงมี

ชาติตระกูลคงจะไวเนื้อไวตัว เจอผูชายครั้งแรกไปเที่ยวดวยเลยคงกระดาก ฉะนั้นการ
เลือกอางเบื้องบนคือสิ่งดีที่สุดสําหรับคุณชาย
“กะ...ก็ไดคะ” ดารินทรกระดากอายอยูนิดหนอย หากแตรูปรางหนาตา รวม

ไปถึงความเปนคุณชายของเขา บอกใหเธอรูวาไมควรปฏิเสธ ตอใหไมพรอมแคไหน

ก็ตองไปรวมดื่มกับเขาสักหนอย หญิงสาวยอมรับกับตัวเอง รูสึกตื่นเตนที่สุดที่ไดมี
โอกาสรวมโตะกับคุณชายตรัยคุณ มือเทาเย็นมองดูตัวเองผานกระจกเงาของรานรวง
ที่เธอยืนอยูกับเขา เขาเองก็มีทาทางสงาสมเปนคุณชาย เธออยูในชุดราคาแพง

เหมาะกับรูปรางดีอยูแลว ไมมีอะไรไมพรอม เอาวะ...ไปก็ไป
ทั้งสองเดินเคียงขางเขาไปในรานเครื่องดื่ม...เออ...ไมหรู หญิงสาวแอบคิด

ในใจวาตองเปนรานกาแฟหรูที่สุดในหางฯ เพื่อใหสมเปนคุณชายตระกูลมียศศักดิ์
แตทําไมมันเปนแครานนํ้าปน รานกาแฟธรรมดาที่มีวัยรุนบางตาอยูสองโตะ นั่งจิ้ม

โทรศัพทมือถือกันอยูแคนี้เอง
“รานนี้หรือคะ” คุณชายพามารานผิดหรือเปลา หรือเขาแคอยากทดสอบอะไร