Page 46 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 46
44 หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
จะมาพบคนที่สกุลจางพาเข้ามาด้วยตนเอง
“ข้าไม่มีวันลืมสัญญาที่ให้ไว้กับซื่อจื่อ เพียงแต่เรื่องของผู้ลี้ภัยเพิ่งจะ
เรียบร้อย ข้าคิดว่าซื่อจื่อรออีกสักระยะน่าจะปลอดภัยกว่า”
เหลียงซื่อฉีรู้สึกว่าเจ้าหมอนี่ไม่รู้สึกรู้สมกับความล�าบากของผู้อื่น “ช้า
อีกเดือนหนึ่ง ข้าจะสูญเสียนับหมื่นต�าลึง คุณชายฉีไม่ขัดสนเงินทอง แต่ข้าขัดสน
มาก”
“ซื่อจื่อรีบร้อนแค่ไหน ก็คงไม่รีบกับเวลาอีกเพียงหนึ่งถึงสองเดือน”
เหลียงซื่อฉีส่ายหน้า พูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่เข้าใจว่าท�าไมเขาจึงไม่เข้าใจถึง
ความส�าคัญของเวลาเช่นนี้ “หากคาราวานพ่อค้าออกเดินทางในตอนนี้แล้วกลับมา
ก็จะน�าหนังขนสัตว์ไปขายในเมืองหลวงได้ทันช่วงหน้าหนาวพอดี ถ้าช้ากว่านี้อีก
หนึ่งถึงสองเดือนจะพลาดช่วงเวลาที่ดีที่สุดไป แล้วต้องรอจนถึงปีหน้า ข้าจะต้อง
เสียผลประโยชน์ของปีนี้ไป”
ฉีม่อเหยียนหมดทางโต้แย้ง
“คาราวานพ่อค้าของข้าเตรียมพร้อมแล้ว เจ้าแค่จัดหาคนน�าทางสามสี่
คนก็พอ”
ไม่มีหนทางอื่น ฉีม่อเหยียนจ�าต้องพูดว่า “ซื่อจื่อให้เวลาข้าสิบวัน หลังจาก
สิบวันคนของข้าจะไปพบท่านที่เยียนโจว”
เจ้าหมอนี่เห็นเขาเป็นหญิงสาวหรืออย่างไร คิดว่าค�าพูดเพียงไม่กี่ประโยค
ก็สามารถท�าให้เขาเชื่อได้เช่นนั้นหรือ เหลียงซื่อฉียิ้มเยาะ “เจ้าคิดว่าเยียนโจวเป็น
จวนของหนิงอ๋องเช่นนั้นหรือ ข้าจะรอเจ้าที่เซิ่งอัน”
“ท่านอยู่ที่เซิ่งอันอันตรายเกินไป”
“ที่นี่ไม่มีใครรู้จักข้า เจ้าต่างหากที่รูปร่างสูงใหญ่แข็งแรง ดูก็รู้ว่าเป็นชาว
เป่ยฉี” เหลียงซื่อฉีเจตนามองฉีม่อเหยียนอย่างจับผิด
“ข้าเห็นว่าชาวโยวโจวที่รูปร่างสูงใหญ่แข็งแรงก็มีอยู่ไม่น้อย แต่ซื่อจื่อ
รูปงามมีเสน่ห์ดูคล้ายชาวเจียงหนานมากกว่า เดินไปที่ไหนก็เป็นจุดสนใจ” ลักษณะ
ของฉีม่อเหยียนมองดูแล้วนับได้ว่ารูปร่างสูงใหญ่แข็งแรง แต่เมื่อเทียบกับชาว
เป่ยฉีที่แท้จริงแล้วยังต่างกันมาก
