Page 44 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 44
42 หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
ในตอนนั้นฉินอวี้ไป๋และเซียวเหอนั่งอยู่ในโรงน�้าชาที่อยู่เยื้องกับร้านเกี๊ยว
“คุณชาย แม่นางคนนั้นจะต้องจ�าพวกเราได้แน่” เซียวเหอรู้สึกเหนือความ
คาดหมาย
“ไม่เป็นไร นางไม่พูดออกไปหรอก”
เหตุใดคุณชายจึงมั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่พูดออกไป? เซียวเหอไม่ได้
เอ่ยปากถาม แต่กลับพูดว่า “แม่นางผู้นั้นจ�าพวกเราได้อย่างไร”
“ข้าก็แปลกใจว่านางจ�าพวกเราได้อย่างไร” หากพวกเขาพูดออกมาสัก
สองสามประโยค แล้วนางรู้สึกได้ว่าพวกเขาเป็น ‘คนที่คุ้นเคย’ เขาจะไม่แปลกใจ
เลย เพราะนางเป็นหมอ จะต้องมีความรู้สึกไวต่อคนเป็นอย่างมาก แต่มองเพียง
ปราดเดียวนางก็จ�าได้แล้ว เขาอดคาดเดาไม่ได้ว่าพวกเขามีช่องโหว่ตรงไหนที่
ท�าให้นางสังเกตได้
“ต้องส่งคนไปแอบจับตาดูหรือไม่ขอรับ”
“ไม่ต้อง” ฉินอวี้ไป๋ยกมือขึ้นห้ามพร้อมกล่าวเตือนเซียวเหอที่ไม่วางใจ
เสียที “วางใจเถิด เรื่องนี้ข้ามีวิธี” ถึงแม้จะพูดไม่ได้ว่าพวกเขารู้จักกัน แต่ก็แปลกมาก
ที่เขามีความรู้สึกอย่างหนึ่ง พูดโยกโย้อ้อมค้อมกับนาง ไม่สู้พูดอย่างตรงไปตรงมา
กับนางเสียดีกว่า บางทีอาจจะท�าให้นางไว้ใจได้มากกว่า
แม้ผู้ลี้ภัยที่หนีตายมาเซิ่งอันจะสงบลงแล้ว แต่ในระยะเวลาอันสั้นก็ท�าได้
เพียงสร้างบ้านไม้ง่ายๆ ให้กับครอบครัวตัวเอง ทุกครอบครัวต่างเหมือนกัน
กระจายกันเป็นกลุ่มอาศัยอยู่บริเวณตีนเขาของวัดต่างๆ
ฉีม่อเหยียนกลับมาถึงบ้านพักอาศัยชั่วคราว มองเห็นเหลียงซื่อฉี
ผู้สืบทอดของหนิงอ๋องกลับมิได้รู้สึกประหลาดใจแม้แต่น้อย เพียงพูดด้วยน�้าเสียง
ไม่ยินดียินร้ายว่า “หนิงอ๋องซื่อจื่อปรากฏตัวที่นี่ดูเป็นการไม่เหมาะสมหรือไม่”
เหลียงซื่อฉีมองไปรอบๆ ตัว ขมวดคิ้วส่ายหน้า “อาศัยอยู่ในสถานที่
แบบนี้เจ้ารับได้หรือ ต้องการให้ข้าจัดที่พักให้หรือไม่”