Page 45 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 45
อ้ายถง 43
“อยู่ที่นี่ข้าสบายดี”
“ขอแค่หนึ่งปีหลังจากนี้ข้าวมีผลผลิต สร้างรายได้อย่างงามให้กับวัด ถึงแม้
จะไม่เห็นพวกเจ้าทั้งวัน พระสงฆ์พวกนั้นก็ไม่สนใจเจ้าหรอก” จุดประสงค์ที่ทางวัด
ยอมร่วมมือกับราชส�านักก็เพราะผลประโยชน์ หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถึงแม้
ทางวัดจะรู้ว่าผู้ลี้ภัยมีความผิดปกติ เพียงแค่ให้เงินพวกเขาก็จะหุบปาก
“พระสงฆ์ในวัดไม่สนใจพวกเรา ราชส�านักก็ไม่สนใจเช่นนั้นหรือ”
“เจ้าคิดว่าฮ่องเต้จะทรงส่งคนมาสืบค้นผู้ลี้ภัยเป็นพิเศษเช่นนั้นหรือ”
เหลียงซื่อฉีไม่คิดเช่นนั้น “ต้าเหลียงจัดตั้งหน่วยสืบราชการลับไว้ทุกที่ ฮ่องเต้จะ
ทรงเปลืองสมองส่งคนเพื่อไปสืบค้นผู้ลี้ภัยหลายร้อยคนว่าลี้ภัยมาจริงหรือไม่
อย่างนั้นหรือ”
“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ก็มีคนจับตามองพวกเราอยู่”
“ถึงแม้หน่วยสืบราชการลับจะคอยเป็นหูเป็นตาให้กับฮ่องเต้อยู่ทุกที่ แต่
สิ่งที่พวกเขาสนใจมากยิ่งกว่าก็คือขุนนางชั้นสูงและขุนนางทั่วไป จับตามองพวก
ผู้ลี้ภัยสิ้นหวังอย่างพวกเจ้าหามีประโยชน์ไม่” หน่วยสืบราชการลับมีก�าลังคน
จ�ากัดจึงจับตามองได้แค่เพียงบุคคลส�าคัญ
“เดือนที่แล้วคนของข้าพบว่ามีบุคคลน่าสงสัยปรากฏตัวขึ้นที่นี่”
“จือฝู่ ของโยวโจวเป็นขุนนางที่ดี ใส่ใจผู้ลี้ภัยที่ระเหเร่ร่อนเข้ามาในเซิ่งอัน
6
ก็เป็นสิ่งที่สมควรแล้ว เจ้าไม่จ�าเป็นต้องตกใจเกินเหตุ”
“อย่างไรระวังไว้บ้างก็ไม่เสียหาย”
คนเป็นโจรมักขี้ระแวงเป็นธรรมดา ชาวบ้านยังไม่ทันเห็นความผิดปกติ
อะไร ตัวเองก็เผยพิรุธออกมาเสียแล้ว...ช่างเถิด พวกเขาไม่ได้เดินทางสายเดียวกัน
สิ่งที่ใส่ใจจึงต่างกัน
“หากไม่ใช่ข้า เจ้าจะอยู่ที่นี่ได้หรือ เจ้าไม่มาเยี่ยมเยียนข้า ข้าเลยต้อง
ยอมเสียเปรียบมาพบเจ้าเอง” ในที่สุดเหลียงซื่อฉีก็ตอบค�าถามที่ฉีม่อเหยียนถาม
ก่อนหน้านี้ ความจริงเขาก็ไม่อยากมาที่นี่ แต่การไปมาหาสู่กันครั้งแรก เขาก็ควร
6 จือฝู่ เป็นชื่อต�าแหน่งของข้าราชการท้องถิ่นสมัยโบราณ
