Page 43 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 43
อ้ายถง 41
เหยียนหมิงชิงเลิกคิ้วสูง สาวน้อยนี่เปลี่ยนใจง่ายไปหรือเปล่า เมื่อเช้า
ตอนออกจากบ้าน เขาอยากให้นางวางมือเร็วหน่อย นางยังยืนยันว่าในเมื่อช่วย
แล้วก็ควรจะช่วยให้ถึงที่สุด อย่างน้อยก็ต้องคอยช่วยเหลือสักหนึ่งเดือน
เหยียนหมิงหลานไม่อยากจะพูดจาไร้สาระกับเขาอีกต่อไปแล้วจึงพูดว่า
“ข้าจะไปบอกพวกเขาก่อน” แต่เมื่อเห็นเด็กทั้งสามคนยุ่งจนเหมือนลูกข่าง ความ
กังวลใจที่เกาะกุมเหยียนหมิงหลานก่อนหน้านี้ก็ถูกลืมไป รีบเข้าไปช่วยพวกเขา
ในทันที
เหยียนหมิงชิงเห็นแล้วก็อดบุ้ยปากพึมพ�าไม่ได้ว่า “ข้ารู้ดีว่าต้องเป็นเช่นนี้
สาวน้อยนี่ใจอ่อนเหมือนท่านแม่ แต่อย่างไรท่านแม่ก็ปากตรงกับใจเสมอ” เขา
หาที่ว่างนั่งลง สั่งให้เฉินหว่านท�าเกี๊ยวมาให้เขาหนึ่งชาม
ในที่สุดช่วงเวลาที่แสนวุ่นวายก็ผ่านพ้นไป ขณะที่เหยียนหมิงหลานเตรียม
จะนั่งลงพักหายใจ ก็เห็นฉินอวี้ไป๋และเซียวเหอเดินออกมาจากเหยินเหอถังและ
ก�าลังเดินตรงมาที่ร้านเกี๊ยว ปฏิกิริยาแรกในเวลานั้นคือรีบคุกเข่าลง ยังดีที่หยุด
ไว้ได้ในชั่วขณะสุดท้าย การกระท�าเช่นนี้ไม่ได้เป็นการบ่งบอกอีกฝ่ายอย่างชัดเจน
หรือว่านางจ�าพวกเขาได้
“คุณชายทั้งสอง ขอโทษด้วย เกี๊ยวเราขายหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้าเชิญมาใหม่
เจ้าค่ะ” เฉินหว่านรีบวิ่งมาบอก
ฉินอวี้ไป๋ยิ้มพยักหน้า ท่าทางคล้ายเหลือบมองเหยียนหมิงหลานโดย
ไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป
ถูกมองแค่เพียงปราดเดียวเหยียนหมิงหลานก็รู้สึกเหมือนตัวเองหยุด
หายใจไปแล้ว เกือบจะเป็นลมล้มพับไป
“สาวน้อยไม่สบายหรือ ท�าไมหน้าเจ้าถึงซีดขนาดนี้” เหยียนหมิงชิงพูด
ด้วยความเป็นห่วง
“ซีดหรือ” เหยียนหมิงหลานพยายามฝืนยิ้ม “ข้าอาจจะเหนื่อยเกินไป”
“พี่เหยียนรีบกลับไปพักผ่อนเถิด เก็บกวาดเสร็จแล้วพวกเราก็จะกลับ
แล้ว” เฉินหว่านรีบพูด
เหยียนหมิงหลานพยักหน้า กล่าวลาแล้วจึงเดินตามเหยียนหมิงชิงจากไป
