Page 38 - อ่านฟรี ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
P. 38
ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
“นายนี่ทุเรศเป็นบ้า เดตอยู่ไม่ใช่เหรอ? ปกติต้องเห็นแฟนมาก่อนสิ?”
“เห็นแฟนมาก่อนเหรอ...วันนี้ก็นัดกันไปสระว่ายน�้าแล้วไง นี่ก็ขากลับแล้วด้วย
มีอะไรไม่ดีตรงไหน?”
“ไม่ต้องมาถามเลยว่าอะไร ในเมื่อตัดสินใจคบกันแล้วก็หัดเอาใจใส่ให้ดีสิ นั่น
เป็นคนที่มาชอบนายเลยนะ?”
“ก็ใช่อยู่หรอก...แต่ดูเหมือนไม่ต้องเป็นฉันก็ได้นี่นา...”
ผู้ชายคนอื่นที่เคลียร์สเปกเรื่องหน้าตากับส่วนสูงของเจ้าหล่อนได้ยังมีอยู่อีก
“อย่ามาพูดบ้าๆ! กว่าผู้หญิงจะสารภาพรักได้จ�าเป็นต้องใช้ความกล้าจะตาย!”
น�้าเสียงนั้นกร้าวขึ้นมากะทันหันจนตกใจ
ยางิซาวะไม่ใช่ผู้หญิง ไม่น่าเข้าใจความรู้สึกของเนเนะ และไม่มีเหตุผลให้ต้อง
ขึ้นเสียงขนาดนั้น ริโอะตะลึง ขณะยังคุยกันไม่เคลียร์ รถไฟก็มาจอดเทียบที่ชานชาลา
เนื่องจากคนแน่นพวกเขาเลยยืนหน้าประตู รถไฟออกวิ่ง ริโอะก้มลงมองขวัญ
ของเพื่อนสมัยเด็กซึ่งอยู่ใกล้กันมาก แล้วยางิซาวะก็พูดขึ้นมาโดยไม่ยอมเงยหน้ามาทางนี้
“นายจ�าเธอคนนั้นได้แค่ไหน?”
“แค่ไหนอะไร?”
“อย่างพวกทรงผม ไม่ก็ชุดที่ใส่ไง มีตั้งหลายอย่าง”
“อ้อ...”
เพิ่งแยกกันเมื่อไม่กี่นาทีก่อน แม้จะคิดว่าถามอะไรแปลกๆ แต่พอย้อนความ
ทรงจ�าดูก็มีบางอย่างขาวๆ แวบเข้ามาในหัว
“ใส่รองเท้าแตะสีขาว”
“มองแต่ขารึไง”
“ก็เล่นเล่าถึงรองเท้าแตะตลอด นอกจากนั้นก็จ�าได้น่า เพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่
เช้า...รู้สึกจะนุ่งกางเกงขาสั้นมาด้วย”
“...กางเกงที่ไหน กระโปรงต่างหาก สไตล์มารีน เสื้อลายขวาง แล้วก็สร้อยคอ
กับต่างหูรูปสมอเรือ”
พอฟังยางิซาวะขัด ริโอะก็ร้อง “เอ๊ะ?” ตัวเขาจ�าเรื่องของแฟนสาวแทบไม่ได้ใน
ระดับที่ตัวเองยังตกใจ
34
