Page 39 - อ่านฟรี ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
P. 39
TOUKO SUNAHARA
ริโอะพยายามเค้นสมอง ความจ�าของเขาไม่น่าด้อยกว่าเพื่อนสมัยเด็กที่เจอ
แฟนเขาแค่พริบตาเดียวเองได้
มือขาวๆ ถือโทรศัพท์มือถือ
มือถือสีฟ้า
หมาห้อยหน้าตาอิดโรย
ใบหน้าด้านข้างนั้นเพียงแค่จ้องมองมือถือที่เปิดไว้เงียบๆ ด้วยสีหน้าอ่อนล้าและ
หงอยเหงาอย่างบอกไม่ถูกตลอด ราวกับก�าลังสื่อสารกับเจ้าของเบอร์ตรงหน้าผ่านหัวใจ
ไม่ใช่คลื่นสัญญาณ
“เอ๊ะ...”
เพิ่งกลับจากเดตมาแท้ๆ แต่ไม่รู้ท�าไมสิ่งที่ผุดขึ้นมาในความทรงจ�าของริโอะถึง
เป็น ‘ตาลุง’ ที่ร้านเสียได้
“ฉันไม่ได้พูดเพราะผูกใจเจ็บกับเธอหรอกนะ”
คุราบายาชิก�าลังตื่นตระหนกจนท�าอะไรไม่ถูกอยู่ในครัว
คราวนี้ต่างจากตอนที่ฝืนรับออเดอร์เกินตัวมาหรือว่าเจอเรื่องร้องเรียน แต่เขา
เพิ่งตักเตือนทามารุ พนักงานพาร์ตไทม์นักศึกษาสาวตรงหน้าผู้มีหน้าที่รับลูกค้า เนื่องจาก
วันนี้เจ้าหล่อนเข้างานมาไม่ทันไรก็ท�าพลาดเรื่องง่ายๆ ติดๆ กัน อีกทั้งนอกจากจะไม่
ขอโทษลูกค้าแล้ว ยังท�าหน้าขุ่นเคืองใส่
สองทุ่มกว่าแล้ว เมื่อเทียบกับช่วงเวลาอื่นถือว่าร้านว่าง มองจากห้องครัวออกไป
ภายในร้านมีลูกค้านั่งอยู่ประปราย สามารถเห็นแสงไฟของรถที่สัญจรผ่านถนนหลวง
ซึ่งอยู่อีกฟากของกระจกได้ ที่เขาลงทุนลากตัวหญิงสาวจากเคาน์เตอร์มายังครัวนั้นมี
เหตุผลอยู่
“ฉันเอง ฉันเองก็ไม่ได้ท�าพลาดเพราะอยากให้มันเป็นอย่างนั้นสักหน่อยค่ะ!”
ทามารุร้องไห้
ด้วยความที่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะร้องไห้กับอีแค่โดนต�าหนิเล็กน้อย
คุราบายาชิจึงทั้งเอือมทั้งตกใจไปพร้อมๆ กัน
“วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน”
35
