Page 42 - อ่านฟรี ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
P. 42
ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
ยี่สิบกว่านั้นไม่ใช่วัยกลางคนจริงๆ
หลังรับเข้ามาท�างานได้เดือนครึ่ง คุราบายาชิเริ่มเข้าใจนักเรียน ม.ปลาย ที่เหมือน
เป็นตัวประหลาดส�าหรับเขาขึ้นมาบ้างแล้ว
นิสัยเจ้าตัวไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง จนคิดด้วยซ�้าว่าอย่างน้อยช่วยมีในระดับที่
สามารถรับลูกค้าได้ทีเถอะ แต่ตอนนี้เด็กหนุ่มไปท�างานในครัวจึงไม่เป็นปัญหา มิหน�าซ�้า
ยังได้ความสามารถในการตกแต่งขั้นเทพนั้นช่วยไว้
ส่วนที่ถึกทนนั่นก็นับว่าเป็นเรื่องดี แม้ถูกตักเตือนก็ไม่เคยขุ่นเคืองหรือร้องไห้
เวลาคุยก็จะพูดแค่สั้นๆ เด็กหนุ่มที่เขาเคยคิดว่าไม่ใช่คนช่างพูดนั่น ที่จริงดูเหมือน
จะพูดไม่เก่งมากกว่า แต่เมื่อชินกับค�าพูดค�าจาตรงไปตรงมาแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าจะชอบไม่ลง
ส�าหรับคุราบายาชิแล้ว การคุยกับริโอะถือว่าสบายใจเป็นอย่างยิ่ง
“คิดไปคิดมา ถ้าผู้จัดการอกหัก ใครจะเป็นคนปลอบเหรอครับ?”
“เอ๊ะ? อ๋อ...เรื่องทามารุ”
“แล้วผมต้องไปรับลูกค้าแทนรึเปล่า?”
“ฉันไม่มีทางร้องไห้หรอก เห็นแบบนี้แต่ก็เป็นผู้ใหญ่ ได้เงินประจ�าต�าแหน่ง
หัวหน้างาน ว่าแต่...รับลูกค้าเหรอ...เรื่องนั้นไว้ท�าได้ดีก่อนแล้วค่อยพูดเถอะ”
นอกจากยิ้มฝืดเฝื่อนแล้ว คุราบายาชิก็ไม่รู้จะท�าอย่างไร
ไม่รู้ท�าไมริโอะถึงยืนอยู่ตรงนั้น ไม่มีทีท่าว่าจะกลับ หรือยังคาใจที่คราวก่อนเขา
บ่นเรื่องงาน แต่ก็ยังท�าต่อ...
“ผู้จัดการ ท�าไมถึงเอาแต่มองมือถือตลอดเหรอครับ?”
“เอ๊ะ...”
คุราบายาชิสะดุ้งเฮือก ลืมตัวจับมือถือวางคว�่าลงอัตโนมัติ แต่สายตาของริโอะที่
ยืนเอาหัวพิงอยู่ตรงประตู จับจ้องมายังมือของคุราบายาชิ
“คุณมองดูเป็นประจ�าเลยใช่ไหมล่ะ รายชื่อตัวอักษร S ในมือถือ”
“ปะ เปล่าสักหน่อย...ก็แค่ฆ่าเวลาเล่น ไม่ได้มีความหมายส�าคัญอะไร...”
“ถ้าผมพูดรายชื่อที่ขึ้นต้นด้วยตัว S ได้หมด จะยอมบอกเหตุผลไหมครับ?”
“หา?”
“เอาเป็นว่า ถ้าผมพูดถูก คุณต้องยอมบอกเป็นไง”
38
