Page 12 - อ่านฟรี บ่วงสวาทคนเถื่อน

10 บวงสวาทคนเถื่อน

เสียงดัง ถลึงตาดุแคลูกเรียกขาดคํานําหนาแบบที่เคยสอนอยางเขมงวด คุณพอ
คุณแม เปนการยกระดับฐานะใหคนอื่นรูความเปนคนรวยของตน

“คุณแม” รีราหงอ เบียดตัวกับประตูดานขวาที่ตนนั่ง หลบสายตาดุของ
แม เด็กนอยวัยแคสามขวบ กลัวคุณแมลงโทษ ถาทําผิดมักโดนตี ดาคํารุนแรง รีรา

เจอมาบอย รูดีเวลาโดนแมดุนากลัวแคไหน
“ดีมาก คนละชั้นก็คือ ไมรวยเหมือนเราไงคะ คบไมไดคนพวกนี้”

“ทําไมคบไมไดละคะ”
“เอะ...รีรา แม...เออ...คุณแมบอกวาคบไมไดก็คือคบไมไดสิคะ ไมตองถาม

มากเขาใจไหม” สาวิตรีดุลูกสาวอีกจนได
“คะคุณแม”
“หมูออกรถ” พอดุลูกเสร็จเชิดหนาสั่งคนขับรถ นั่งหนาตึงมองไปเบื้องหนา

รีรานั่งหดอยูติดกับประตู กอดตุกตาใสเสื้อสเวตเตอรรูปหัวใจแนน เปนตุกตาที่
ปะปาซื้อให กอดทีไรเหมือนมีปะปาคอยปกปอง

ทันทีที่รถโตโยตาวีออสสีขาวแลนเขาไปจอดในบริเวณบานสีเทาหลัง

กะทัดรัด ปานตาวิ่งมาตอนรับลูกกับหลานสาว เปดประตูอุมหลานออกจากรถ วาง
ลงพาเดินไปนั่งลงบนมานั่งหนาบาน

“เปนยังไงบางลิน” ปานตาสอบถามลูกสาว
“มานี่ลิซา” เรียกลูกไปหา ยื่นตุกตาแพนดาใหลิซา “พาแพนแพนไปเลน
ในบานนะ” ลิซารับตุกตาตัวโปรดนุมๆ เดินเขาบาน ไปนั่งเลนกับตุกตาตัวอื่นใน

หองโถง
“สมัครเรียนไดไหม”

“ไดสิแม”
“คาใชจายละ”

“มาจายตอนที่มอบตัว อันนี้แคสมัครเฉยๆ วันมอบตัวก็จะมีการจายคา
เลาเรียนโนนนี่นั่น” สาลินเตรียมไวเพื่อการนี้ ถึงอยางไรลิซาก็ตองไดเรียนที่ดีๆ เพื่อ