Page 9 - อ่านฟรี บ่วงสวาทคนเถื่อน
P. 9
พิมพชนก 7
ที่นี่ จึงไมแนใจวาเสียงนั้นเรียกตน
“ใชคะ”
“มีอะไรหรือเปลาคะ”
“นองเปนลูกครึ่งหรือคะ พอเปนตางชาติใชไหม”
“ออ...คะ มีอะไรหรือเปลาคะ”
“เห็นหนาตานารักจิ้มลิ้ม เดาๆ วาตองใช ใชจริงๆ ดวย ดิฉันสาวิตรีคะ...
ยินดีที่ไดรูจักนะคะ คุณแมชื่ออะไรคะ”
“สา...ลิน...คะ” สาลินบอกชื่อตัวเองชาๆ อีนี่ไมใชหรือนินทาเธอกับลูก ทีนี้
ทําไมตองสาระแนมาถามชื่อ ถามประวัติลูกของเธอดวย
อะไรทําใหแมนี่อยากรูจักเธอสองแมลูก ปากยิ้มยินดีที่ไดรูจัก หากแต
สายตาไรรอยยิ้ม คนแบบนี้ไมนามีความจริงใจใหกับคนอื่นที่ตนแอบวากลาว
“เรียกฉันวิก็ไดคะ”
มินาละ...สารรูปอยางนี้ถาไมไดผัวฝรั่ง มีหรือจะมีปญญาสงลูกเรียน
โรงเรียนระดับอินเตอร หลอนยังคงคอนแคะคนอื่นในใจ
“เอาเปนวาฉันขอตัวกอนนะคะ” สาลินเอยขอตัวจากคนไมมีความจริงใจ
ในการมาทําความรูจัก
“จะรีบไปไหนละคะ อยูคุยกันกอนสิ”
“พอดีจะรีบไปทํางานคะ”
“ทํางาน...อืม...ทํางานอะไรคะ” ไมใชวาทํางานกลางคืน รับจอบอยางวา
เลยไดเจอกับฝรั่ง หลอนคิดในแบบคนมีความคิดอกุศล
“วิ...กลับเถอะ อยาไปยุงกับเขาเลย” เพื่อนของหลอนแตะขอศอกรั้งให
กลับบาน มุกวาวรูจักนิสัยสาวิตรีดีจึงไมอยากใหมีเรื่องกันตั้งแตลูกยังไมไดเขาเรียน
“มุก...เฉยเถอะ เธอไมอยากรูจักผูปกครองเด็กที่มีลูกอยูรวมหองกับลูกเรา
หรือไง ทําความรูจักกันไวนาจะดีนะ” สาวิตรีไมใชคนชอบสรางมิตร ถาสรางศัตรู
หลอนถนัด หลอนเปนคนถือตัว ดูถูกคนจนกวาตํ่าตอยกวา หลอนรวยมีสามีเปน
นักธุรกิจอันดับตนๆ ของไทย