Page 32 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 32
30 ต�ำรับรักชำยำกระทะเหล็ก
มองสามีตาปริบๆ
“ขายได้แล้ว” จินต้าซิ่วเอาเงินที่ขายที่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วส่งให้
ภรรยา “เจ้าเก็บเงินไว้ให้ดี ระหว่างทางพวกเราซื้อข้าว น�้ามัน ไข่ และเนื้อมา
จ�านวนหนึ่ง ข้าจะไปขนลงแล้วเอาเกวียนไปคืน เรื่องอื่นๆ เจ้าถามเตี๋ยนเตี่ยนนะ”
จินถงซู่เห็นเงินเป็นประกายแวววาวก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมา “โอ้! ขายได้แล้ว
จริงๆ ด้วย! พี่ใหญ่ ขายได้เท่าไรรึ”
จินถงหรุ่ยตามเข้ามาด้วย คิดในใจว่าคนที่น่าสงสารก็มีมุมที่น่าชิงชัง เธอ
เห็นท่าทางเฉยเมยสูงส่งของเริ่นหรงเจินแล้วก็อยากจะเตะเขาสักที แต่พอได้ยิน
น้องชายถามจึงเบนสายตามาแล้วบอก “ขายได้สามต�าลึง ผู้ใหญ่บ้านเป็นคนดี
มาก ยืนกรานว่าไม่รับค่านายหน้าด้วย”
จินถงซู่บอกอย่างกระตือรือร้น “ตอนนี้มีเงินทุนแล้ว พี่ใหญ่ ท่านตั้งใจ
จะขายของกินอะไร”
เฟิ่งเหลียนเหนียงกลับบอกอย่างหนักใจ “เตี๋ยนเตี่ยน พอเจ้ากับพ่อเจ้า
ออกไปแล้ว แม่ก็เพิ่งคิดได้ว่าหากเรื่องขายที่รู้ไปถึงท่านลุงใหญ่ก็คงจบเห่ ท่าน
ลุงใหญ่ของเจ้าจะต้องมาเอาเรื่องถึงบ้านแน่ๆ”
จินถงซู่หัวเราะหยัน เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “ที่นาเป็นของเรา ชีวิตเรา
ยากล�าบาก ขายที่เพื่อให้มีกินก็ไม่ได้หรือ”
แม้ปากเขาจะพูดเช่นนั้น แต่ในใจรู้ว่าที่แม่ของเขาพูดเป็นความจริง
ท่านลุงบัดซบนั่นจะต้องไม่พอใจที่พวกเขาขายที่แน่
เฟิ่งเหลียนเหนียงยังคงท�าหน้านิ่วคิ้วขมวด “พูดแบบนี้ก็ไม่ผิด แต่พวกเจ้า
ก็รู้ว่าท่านลุงใหญ่และท่านย่าของพวกเจ้าต่างไม่พูดเรื่องเหตุผล จะต้องหาว่าพ่อ
ของพวกเจ้าไม่กตัญญูแน่ กระทั่งที่นาของบรรพบุรุษยังเอาไปขาย”
จินถงหรุ่ยตบหลังมือของมารดาเบาๆ “ท่านแม่ ท่านวางใจเถอะ ผู้ใหญ่บ้าน
บอกว่าจะช่วยเก็บเป็นความลับให้ชั่วคราว คนที่ซื้อที่ก็บอกว่า ตอนนี้เขายังไม่
ท�านาและจะไม่พูดออกไปด้วย”
เฟิ่งเหลียนเหนียงจึงรู้สึกเบาใจ
ทว่าจินถงหรุ่ยกลับยิ่งเดือดดาล ปกติท่านลุงบัดซบนั่นรังแกครอบครัว
